Merhaba öykü sever misiniz? Ben bazen yorulduğumda dinlenmek için okurum. Yine böyle dinlenmeye ihtiyacım olduğunda 
Çemen Tozbey Elmacı in muhteşem hediyesi 
Akaşa’nın Doğumu hediyesi ile ödüllendirildim. Birbirinden harika 16 öykü ile bizleri sarıp sarmalıyor ki keşke öykü kitabı değil de hepsi ayrı ayrı kitaplar olsa diyorsunuz.
Özellikle bir kaç öyküyü tekrar tekrar okudum çünkü büyüsünden çıkamadım.
Kitaba adını veren 3 numaralı öykü kitabın yazım sürecini yani Akaşa'nın doğum sancılarını anlatmış. Sanki o sancıları bende yaşıyor gibi heyecana kapıldım diyebilirim. Kısa olması üzse de çok sevdim.
''Dişi sivriler'' bence farkındalık açısından en sevdiğim öyküler arasında. 12 yaşındaki Eziza'nın Agir Ağa gibi bir pislik tarafından uğradığı taciz anlatılmış öyküde. Sessiz kalan Eli köyüne verilecek en güzel isimdi 'meteor çukuru'.
''Her çarşamba'' bir anne olarak beni çok etkiledi. Bir annenin kızı yaşasın mutlu olsun diye verdiği mücadele ve elinden kayıp gidişi acısı hüznü öyle çok yaktı ki içimi kalkıp evlatlarımı kokularını içime çekerek sarıldım ve şükrettim. Belki de kısa olmasına sevindiğim tek öykü diye bilirim.
Diğer bütün hikayeler birer ses birer mesaj niteliğinde. Ben okudum çok sevdim sizlerde kesinlikle okumalısınız. Seveceğinize eminim.
