İlknur Yağmur
@ilknuryagmur
Diyetisyen
29 Eylül 1994
7 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
… kişi korku kültüründe kaldığı sürece bir hapishaneden başka bir hapishaneye sürüklenir. Ama gelişim odaklı değerler kültüründe yolculuğa devam ederken artık orası hapishane olmaktan çıkar ve bu, yaşamın dinamikleri, kendini keşfetme yolculuğuna dönüşür. Belki bunu dışarıdan kimse bilmez ama bu yolculuğun müthiş bir macera olduğunun o kişinin kendisi, içindeki savaşçı farkındadır
Sayfa 142 - KronikKitabı okudu
Başarı, özün ve sosyal kimliğin dengelenmesindedir.
Sayfa 131 - KronikKitabı okudu
Kimi insan, sahada kan ter içinde yaşar her anını. Tribünde değildir. Yağmur, çamur olsa da kazansa da kaybetse de hep sahadadır; o anı tam anlamıyla yaşar. Şükür duygusu içerisindedir. Her güne, “ Kendi yaşamımda varım, kendi yolculuğumu yapıyorum.” kıvancıyla başlar.
Sayfa 129 - KronikKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Biz” bilinci baskın sevgi kültüründe başarıyı tanımlarken ise sınav notu değil, dersi anlamaya ne kadar niyetlenip gayret ettiğine, mesleğini ne kadar anlamlı bulup sevdiğine, can dostu diyebileceğimiz gerçek dostalarının olmasına ve onlarla komşuluk yapıp yapmadığına bakılır.
Sayfa 127 - KronikKitabı okudu
“Ben” bilincinin baskın olduğu korku kültürü başarıyı tanımlarken sonuçlara bakıyor; sınavda notun kaç, mesleğinde pozisyonun ne ve maaşın ne kadar, şehirde hangi semtte ve ne tür bir evde oturuyorsun ve hangi sosyal sınıftan kişilerle konuşuyorsun? Böylece senin ne kadar başarılı olup olmadığına dışarıdan bakarak ben karar verebiliyorum.
Sayfa 127 - KronikKitabı okudu
Çocuk iki yaşında bile olsa ona da üç dört dakika vereceksin. Hatta bir aylık bile olsa herkes ona bakacak, sadece bakacak. O ne yapıyorsa sevgiyle, önemsenerek bakıldığını bilecek. “Ben varım, ben ailemin bir parçasıyım.” duygusu önemli ve bunu benekler bile hissediyor.
Sayfa 117 - KronikKitabı okudu
“Korku kültürü insan ilişkilerinde güveni sağlamak için korkuya dayalı bir hiyerarşi kurulmasını gerekli gören bir anlam verme sistemidir. O hiyerarşi içinde kendin olarak var olman hoş karşılanmaz ve de buna izin verilmez. …..Duygu ve düşüncelerini geliştirip ifade etmen sistemi bozacağından buna fırsat verilmez.”
Sayfa 108 - KronikKitabı okudu
“İnsan da tüm canlılar gibi güvenli bir ortam arayışı içerisinde ama bu yetmiyor; insan yaşamının anlamlı ve keyifli olmasını da istiyor.”
Sayfa 92 - KronikKitabı okudu
Türkülerimiz kendisi olamayan, kendisiyle ilişki içine giremeyen insanların öykülerini, duygularını anlatıyor.
Sayfa 56 - KronikKitabı okudu
Fakat tarihsel olarak kültürümüz denetim odaklı korku kültürü olarak geliştiği için çocuğun özünü geliştirme yerine, onun davranışlarını kontrol etmeye, denetlemeye niyet etmiş, önem vermişiz. Çocuğu geliştirip özgür bir birey olması için çabalamak yerine kalıplayıp emir kuşu yapmaya çalışmışız.
Sayfa 55 - KronikKitabı okudu
İçinde bulunduğun hal kötüymüş, acı çekiyormuşsun, şu bu… Ama sapına kadar kendinsin, kişisel bütünlük içindesin. “Ah!” diye inlerken bile içinde bir şükür duygusu vardır. Sapasağlam kendinsindir, acın da senindir.
Sayfa 48 - KronikKitabı okudu
“Nasıl hissediyorsun Umay?” diye sordum.
“O kadar emeğim boşa gitti! Çok kızgınım!”
Ben de “Yirmi otuz dakikan boşa gitti diye bu kadar üzülüyorsun ya,” dedim ona; “peki bir kişi tüm emeğinin boşa gittiğinin farkına ancak ölüm döşeğinde varırsa?”
Sayfa 48 - KronikKitabı okudu
