Bir Çeçen atasözünde,
"Gözden giden, gönülden de gider" diyordu...
Sayfa 86Kitabı okudu
Müslümanların garip zaaflarından biri; yaşayan büyük insanlara değer vermeyip ölünce arkasından ağlamalarıydı.
Sayfa 123Kitabı okudu
İftira kılıçtan daha fazla elem verici bir silahtır, çünkü iftiranın açtığı yaralar hiçbir zaman kapanmaz.
Sayfa 14Kitabı okudu
Kendi nefsine söz anlatamayanlar, başkalarının hevesleri üzerinde tesir sahibi olamazlardı.
Sayfa 136Kitabı okudu
"Çağları tanımak istiyorsan çağların alkışladıklarına bak"
Sayfa 116Kitabı okudu
Evvelâ putları kırmalı...
Beşerde eksiklik ve kusur az olmazdı: eksiği ve kusuru olmayanlar henüz doğmamış olanlardı. Bu yüzden şüphede seviyeyi, öfkede olgunluğu, korkuda gücü, ağır meseleler karşısında ümidi korumayı bilmeliydi. Asrın firavunlarının en iyi saklanabildiği yer, baskı altındaki zavallıların gönlüydü. Böyle olsa da, gönüller iyi bir Mürşid ve uygun bir fırsat buldukları her yerde meydana çıkıp kendilerini bulurlardı. Müslümanların dinden soğumaları ruhlarında bir boşluğun doğmasına ve neticede buranın hesapta tapınılmayan putlarla dolmasına sebep olmuştu. Öyleyse evvelâ bu putları kırmalı ve o kabı tamamen samimiyet ve imanla doldurmalıydı. Zira İslâm hazinesi, kendi saf ve temiz mantığını kabullenmeyen hasta ruhlara sırlarını açmaya kapalıydı.
Sayfa 107Kitabı okudu