“Bir insanı ahlaken eğitmeden sadece zihnen eğitmek topluma bir bela kazındırmaktır.”
-Theodore Roosevelt
Kendini bulan insanın dünya üzerinde kaybedecek bir şeyi kalmamıştır ve içindeki insanı nihayet anladıysa, bütün insanları anlayacaktır.
Hakka kavuşmaktan üstün ne olabilirdi? İnsanı oradan daha çok sükûnete götürecek ne vardı?
Çukur
Modern Kore edebiyatından Çukur!
Biraz farklı kültürlerin edebiyatını tanımak hevesiyle önce Japon edebiyatına sardım. Haruki Murakami, Osamu Daza falan derken oradan Arap edebiyatına atladım. Necip Mahfuz, Nizâr Kabbani filan... Sıra geldi Kore edebiyatına. Aradığımı buldum mu, tartışılır.
Adının hiç de önemli olmadığı bu çekik gözlü
“Dayanağı ahlâki bir yücelik olan gurur ve vakar insanı yükseltir. ... Alçak gönüllü değilim çünkü gönül denen şeyi hiç alçak bilmedim.” İ. Özel
Yuvasını kaybeden bir karınca görmedim hiç. Konduğu daldan düşen serçe de görmedim. Dünyanın en mutlu insanı olmam için ne çok sebebim var oysa. Bir karşı neden diğer tüm nedenleri geçersiz kılıyor.
İnsan sevmeli;
Bazen bir insanı,
Yahut da bir ağacı
Ya da kanadı kırık bir kuşu…
Zaten sevmezse insan, insan mı olur?
Cahit Zarifoğlu
"Bir insanı güzelliği için seviyorsanız; bu sevgi değil eğlencedir!
Bir insanı ilginç olduğu için seviyorsanız; bu sevgi değil merak hayranlığıdır!
Bir insanı zengin olduğu için seviyorsanız; bu sevgi değil lüks merakıdır!
Ama bir insanı hiçbir sebep yokken yüreğinizde sıcacık hissediyorsanız; işte bu gerçek sevgidir."
İnsanı en çok yaralayan şey fiziksel acı değil, haksızlığın, mantıksızlığın verdiği ruhsal ıstıraptır.
Viktor E. Frankl
Gabriel J. García Márquez
"İnsanı sadece sözler ele vermez, gözler de içinde birşeyler gizler. Hatta sözler ne kadar inkar etsede; gözler her şeyi söyler."
Hz.Mevlana
“İnsanda güzel olan yüzdür,
yüzde güzel olan gözdür.
Ammâ insanı insan yapan,
ağızdan çıkan sözdür...”