Nietzsche bu eserini, Richard Wagner’le olan arkadaşlığı bittikten ve sağlık nedeniyle akademik yaşamdan uzaklaşmak zorunda kaldığı dönem sonrasında yazmış. Bir nevi olumsuzluklar ve çöküntü zamanına denk gelmiş, bu psikolojide yazılmış bir eser. Ancak, eser karamsarlık abidesi olarak anlaşılmasın, aksine iyimser görüşler daha hakim. Bu eser bir
Geçmişte alınan yaraların hiçbir iz bırakmadan kapandığı söylenemez. Ama yeniden zedelenmemek için kaçınma tepkileri geliştirmek insan doğasına aykırıdır ve daha büyük yaraların açılmasına neden olur.
Çünkü, zaten yalnız ve mutsuzsak bilinmeyene doğru hareket etmekle yitirecek neyimiz olabilir? Üstelik çevremizdeki olanakların sayısı aslında hiç de az değil. Ne var ki bunlar her zaman orada değiller. Onları «şimdi» değerlendiremezsek fırsatımızı kaçırmış oluruz. Çünkü insan bir zaman tüketicisidir. Zaman insanı sınırlar. Ama çoğu insan şimdi yapamadığını ileride yapacağı sanısındadır, önündeki zamanı sınırsızmışçasına harcar. Aslında, insanın en önemli yanılgısı da budur.
Oxford Dictionary, “post-truth” (gerçek ötesi) kelimesini 2016 yılının kelimesi olarak seçti. Henüz gündemimizde yer almayan bu kelime, son zamanlarda giderek yaygınlaşan yöntemsiz bilgi edinme alışkanlığını ifade etmek üzere kullanılıyor. Bilgiye ulaşmanın sahih yöntemlerinden uzaklaştıkça içinde bulunduğumuz anlam-değer dünyasına göre yeni bir
Ne kadar uzun zaman oldu yorum yapmayalı bilmiyorum. Onun için eğer bir kusurum olursa affola :)
Kitap bir kişisel gelişim kitabı evet. Okurken bir şeyin farkına vardım: eskiden kişisel gelişim kitapları benim için boş zamanlarda çerezlik gibiydiler. Onlara ihtiyaç duymazdım. Çünkü kendim de bilmeden egomu o kadar tatmin etmiştim ki, 'benim