Hey insanlar...
Haykırın şu karanlığa hüzün dolu sessizliğini ki anlasınlar sessizlik hüzünden gelen bir hiçsizlikten ibaret...
Bazı insanlar karanlık bir kuyu gibidir, yanında yıllar geçirseniz bile tanıyamazsınız, bazı insanlar ise açık kitap gibidir, daha ilk gördüğünüz anda anlarsınız. onlar kendilerini gizlemeye gerek duymazlar.
Ahmet ÜMİT
yağmur taneleri yüzüme vuruyor
bak tek başıma sokakta yürüyorum
insanlar bakıyor garipçesine
kulaklarımda aynı melodi yine
geceler üstüme düşman kesilir
bak yine bu şarkı seni bana getirir
yollar çok uzun gelmek istesem
serseri ruhumu kontrol edemem
ÇEVİRME
Son kez uyarıyorum kaldır ellerini
Seveceğim yoksa seni.
İnsan geçti üzerimden
Zamanın suçu yok
İzin vereceğim Tanrıya
Bağışlaması için beni
Geçmişle gelecek arasındaki fark,
Şimdi.
Yaşamla ölüm arasında bir nefes.
Tekrar ediyorum kaldır ellerini.
Kalbimi görecek yoksa herkes.
Kitabı yere koy,
Yavaşça it bana doğru.
Aklımda yer yok bırakacağım korkma.
Güvenme kimseye insanlar gölgeli.
Bir daha geceden sarkma.
Git hadi! Bu korku sana yeter.
Kalbini başına al, çıkma bir daha karşıma.
Okur başınla bu saatte ne işin var?
Sayfaları boş bir kitapla sokakta
ORHAN GÖKSEL