Öznur
@insanus
Felsefe Grubu Öğretmeni
ÖZ°el Eğitim Öğretmeni
~FİRUZE ~
Lisans
99 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Urras
.... Çünkü bizim erkeklerimiz ve kadınlarımız özgürdür, hiçbir şeye sahip olmadıkları için özgürdür-ler. Siz sahipler ise sahiplisiniz. Hepiniz hapistesiniz . Herkes yalnız, tek başına, sahip olduğu yığınla birlikte. Hapiste yaşıyor, hapiste ölüyorsunuz . Gözlerinizde görebildiğim yalnızca bu_ duvar, duvar !
Sayfa 198 - MetisKitabı okudu
Urras
'' 'Bir hırsız yaratmak için bir sahip yaratın; suç yaratmak istiyorsanız, yasalar koyun.' Toplumsal Organizma ".
Sayfa 123 - MetisKitabı okudu
Annesiz olmak uzay boşluğunda kaybolmak gibi bir şey. Köksüz ve amaçsız.
Sayfa 182 - Doğan KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kendimi öldürme fikri ömrüm boyunca benimle dolaştı durdu . Becerebilirsem birazdan bitecek her şey . Bu dünyada var olmaya bu kadar dayanabildim . Sevdiğim iki insanı birbirine emanet edip gidiyorum. Yaşamak zehirli bir şey. Kendimi bildim bileli kendimle zehirlenip duruyorum. Belki annem haklıydı, korkunç bir insanım . Bir ucube. Ama işte, tutunuyor insan hayata . Hayat ağır basıyor. Bir süre. Sonra yoruluyorsun. Kim olduğumu sorup durmaktan ölesiye yorgunum.
Sayfa 168 - Doğan KitapKitabı okudu
Ve insan kendini kandırmaktan bir gün birdenbire çok yoruluyor.
Sayfa 168 - Doğan KitapKitabı okudu
Bir erkeği sevmek garip bir açmaz. Biliyorum. Vazgeçmem sanıyor insan ama en olmadık anda vazgeçebiliyor. Onsuz olamam sanıyor, yine de olabiliyor. Bir erkek bir kadının hayatında bir boşluğu doldurmuyor , bir boşluk açıyor içinde. Usul usul oyarak kalbini. Bundan böyle ne yaşamak istersen yaşa. Kaderini onun ellerine bırakma ama . Sen istediğin için olsun her şey. Ya da sen istemediğin için vazgeç. Kes at orası sana kalmış.
Sayfa 167 - Doğan KitapKitabı okudu
Başkaları, sandığımız kişi olmadığımızı hatırlatmak için giriyor hayatlarımıza. Biz kendimizi aşağı yukarı bir şeylerle tanımlarken, onlar bize başka bir yüzümüzü gösteriyor . Kendi geleceğimizin dışına çıkıp bakıyoruz ve öyle ya da böyle kabul ediyoruz yeniden tarif edildiğimiz hali.
Sayfa 151 - Doğan KitapKitabı okudu
“Her çocuk emin olmalı annesinin sevgisinden. Bir tek bu bilgi bile yeter insana ömür boyu ayakta durabilmek için. Bunu bilmeden, hiçbir zaman gerçek bir hayat yaşayamıyor insan, gerçek bir insan olamıyor. Bir ucubelikten başka bir ucubeliğe savruluyor sürekli. Kendini duvardan duvara vurmak gibi. O duvar az mı acıttı, o zaman buna vur ve bedenin paramparça olursa belki, belki o zaman biraz dinebilir içindeki şiddet. Dinebilir mi?”
Sayfa 145 - Doğan KitapKitabı okudu
"İtme gücü çekme gücünden şiddetlidir."
İnsanlık, sosyalleştiğinden beri iyilikten , hayali bir mıknatıs yaratıp , tarafından çekilmeyi beklemiş , ancak çekim gücü , insanlığı bir araya getirmeye yetmemişti. Çünkü gerçek değildi.Çünkü insan hayatı iyilik topraklarında geçmiyordu . Gerçek olan kötülüktü. Beş duyudan beş kez geçip , duygu ve düşünce doğurtacak olan , kötülüktü. Ve amaç sınırı geçmekse , bu sadece kötülüğün itme gücünün kullanılmasıyla olanaklı hale gelecekti. İnsanlığın iyiliğe yönelmesinin tek yolu , kötülükten kaçması olacaktı.
Sayfa 172 - Doğan KitapKitabı okudu
..."Önemli olan Tanrı'nın bir enstrüman yaratmış olmasıdır. İnsan denen enstrüman. Ancak yarattığı müzik enstrümanı çalamayan bir usta gibi, Tanrı da insandan doğru sesi çıkaramamıştır. Bu yüzden, Tanrı hariç bütün güçler insanı çalmış ve özellikle de şeytan en güzel melodilerini onunla bestelemiştir."...
Sayfa 100 - Doğan KitapKitabı okudu
Varılabilecek son nokta, bir noktaya dönüşmektir. Nokta mükemmeldir. İnsanın varlıktan ibaret kalması gibi . Kusursuz bir hal. İnsanın varlık nedeni, hiçliğin merkezinde var olarak mükemmel bir durağanlığa erişmek ve sonsuza kadar o halde kalmaktır. Buna, yaratarak yok olmak denir
Sayfa 98 - Doğan KitapKitabı okudu
Her yapıt yaratıcısını değeri kadar eksiltecektir. Sahip olduğu bütün bilgi, düşünce ve yetenekleri bütün yapıtlara dönüştürmüş bir yaratıcı , Ben' den ibaret kalacaktır. Ben'se, hiçlik içindeki insandır. İnsanın ait olduğu yer hiçliktir. Hayatın dünyanın ulaşamadığı yer olan hiçlik , insanın son evidir. Hiçlik içindeki insan , yani Ben , varlıktır. Asla varlık bilinci değil . Sadece varlık . Ne eksik , ne fazla . Dolayısıyla Ben , sadece varlığını sürdürendir. Var olduğunu bilmeden. Var olduğunu düşünmeden. İkinci bir düşünceye sahip olmadan . Çünkü varlık , ilk ve tek düşüncedir.
Sayfa 97 - Doğan KitapKitabı okudu
Sağlam bir benlik inşa etmekten söz ediyorsak, bunu başardığımı sanmıyorum. Kendi dar dünyamda tökezleyip duruyorum işte.
Sayfa 117 - Doğan KitapKitabı okudu
... Zira insan , kendisi olmanın bunaltısıyla yüz yüze gelmek yerine korku içinde kokuşmayı tercih edebilir.
Sayfa 58 - MetisKitabı okudu
"Kitap okumak seni yalnızlaştırır sadece."
Sayfa 55 - Doğan KitapKitabı okudu
