"Sen beni yerden yere vurup harap ederken ayrı kaldığımızda, ben birinin beni gerçekten sevebilme ihtimaline kanıp sana ihanet etmekten korkuyordum.
Sense ilk çöküşte, teselliyi yanındakinde değil dışardakilerde buldun."
Zaman seni esir eder bir gönülde
Bulutlar şahid olur, ağaran gökyüzünde
Yanıp kavrulur düşler, içsel çöküşte
Aklı o hayat tiyatrosunda kalır, tutuşan perde çevresinde..
Mental açıdan çöküşte olduğum için hiçbir kitabı okuyamıyorum.. heyecanla başladığım kitaplar yarım kalıyor.. sağlıklı insan işiymiş bu okumak sanırım..