Irmak Çiçekli
@irmakcckl
ktü/ell
2 Şubat 2001
258 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gerekçe gösteremem bana sevgi duymana...
Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun.
Okur Takip Önerileri
Karşılaşmamız kaderdi belki. Ama çektiğimiz çiledir, bizi birbirimize yaklaştıran o korkunç ümitsizlik, büyük çaresizliklerdir...
Sen olmasan benim varlığımdan ne çıkar
Ama sen yoksun işte
Bense bütün insanlar gibi ha varım ha yoğum
Yine sana çıkıyor bütün yollar
Yine bütün iki kere ikiler dört ediyor
Dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.
Yıkılışım da sevgim kadar büyüktür benim.
Ciğerlerime saplanmış bir kurşun gibisin hâlâ. Seni çıkarıp atmak da elimde değil, sana gelmek de...
"Nasılsın ?" derken bile yüreğimi heyecanla dolduran, kanımı tutuşturan sesini işitmenin sevinci sarıyor her yerimi. Hiç bitmesin istiyorum konuşmamız. Senden başka bir şey düşündüğüm yok, dünya umurumda değil. Konuşuyor konuşuyoruz ve "Allahaısmarladık." diyorsun. Sana düşündüklerimi söyleyemiyorum. " Ne olur, yine gel ve hiç gitme artık..." diyemiyorum...
Sensiz bir kanlı gömlek gibi giyiyorum üzerime yaşamayı...
Sana sitem etmeyeceğim artık. Bütün suç benim. Seni bu kadar sevmemeliydim. Şu köhne ve utanmaz dünyada ne bir kimse bu kadar sevilmeye değer, ne de bir kimsenin bu kadar sevmeye hakkı var.
Elimi uzatsam tutabilirdim seni, öyle yakındın. Zamana kokun sinmişti. Belki de uzaktın, günlerce koşsam yetişemezdim sana.
Aramızdaki demir kapı belki hiç açılmayacak
Senin ışığını görmeden kapanacak gözlerimiz
Karanlık aman vermiyor
Hangi perdeyi aralasak gece
Ne yapsak çaresiz
Anladım
Bu dünyada benden başka kimse yok beni anlayan...