Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Okudum ederi neyse onu verebildim , ne okuduğumdan bir şey anladım ne karanlığına battım , yazarın hayal gücüyle bata çıka bitirdim ben başladım bitirdim sizler ne başlayın nede bitirin yazar ciddi mi ciddi , zift gibi bir kitap.
Roman tarzında yazılmış kitap maalesef bana hiç hitap etmedi. Atlayarak okudum. Belki benim kültür seviyem kitabı anlamaya yetmemiştir diye olumsuz yorum yapmak istemiyorum. Yine de yazarla tanışmak isteyenler tercihlerini yazarın daha çok sevilen ve okunan öykü kitabı Konteyner Zaafı’ndan yana kullanmalılar.
Bu kitaptan beklentim büyüktü. Nitekim ilk hikaye çok sert ve vurucuydu. Sonraki 5-6 hikayenin bir kaçında beklediğim pırıltı vardı, fakat yeterli değildi. Kitabın ikinci yarısındaki hikayeler, özellikle “Bilardo Şartı”ndan sonrakiler ise çok başarılıydı kanımca. Yazar, final hikayenin de yine vurucu olmasını istemiş ancak bu hikayenin yazılmasına vesile olan, muhtemelen de dramatik/romantik olayı anlamamız için yeterince done vermemiş. “Diğer hikayelerinde de herşey net mi sanki” denebilir, ancak orada verilmek istenen verilmiş sanki de bu boşta kalmış gibi. Son hikayede climax beklerken malesef böyle olması hayal kırıklığı oldu. Neyse, yazarın kendi tercihidir saygı duyarım, vardır bir bildiği.
Yazarın kurguladığı saçma-komik durumlar epey yaratıcı. Hikayeye dahil olma işini fazla kullanmış ama yine de sevdim. Mahlas kullanan bu arkadaşın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Bir israf romanı: Zift
Bir israf romanı: Zift
Anahtar Kelimeler: Kendini öncü biri sanma, öykünme, kâğıt israfı, zaman israfı, boş, bomboş.
Çağdaş edebiyatın çatısı altında kendisine yer edinmek isteyen bir kitap Zift. Kullandığı argo kelimelerle ve zihnindeki isyanı aforizmalarla yansıtmaya çalışmasıyla da biraz yeraltı edebiyatına sığınmaya çalıştığını zannediyorum.
Kitabı akım olarak incelemeye çalışacağım, spoiler içerebilir. Bence bir kitap ancak bu kadar post modernizmi yansıtabilir. Kitaptaki karakter isimlerinin; Kumru, Niyazi, Cemalettin, Cevdet gibi az rastlanan isimler oluşundan tutun olaylar arası ani geçişlere -sürekli edebiyat yapan Cevdet’e kızıp masadan kalkıp loto oynaması en belirgin örnek- kadar her şey muazzam düşünülmüş. Post modernizm akımının yansıttığı gibi anlamsız olaylar detaya inmeden okuyucu yormayacak hatta eğlendirecek şekilde anlatılmış. Olayların içlerine yine self reflexivity dediğimiz yazarın yazısına yazı yazma işini katması -Kumrunun bir yazım olup gerçekmiş gibi otobüse bindirmeye çalışışı ve aslında kalemin kendi elinde olduğunu bilişimiz gibi- bence en vurucu noktası.
Aslında bu kitaba nasıl yorum yazacağımı pek bilemiyorum. Öykü kitapları okumayı çok severim ama bu hayatımda gördüğüm en tuhaf öykü kitabı oldu. Kitabın yorumlarına baktım ve seven kitlesi yok denecek kadar az. Yazarın mizahi anlayışı ve hicivleri çok farklı olduğu için seven birkaç kişi dışında başka da kitabı sevenlere rastlamadim. Mizahi anlayış cinsellikten ibaret mi ben anlamadım açıkçası. Her öykü resmen argo ve +18. Keşke kitaba bir not düşülse idi de bizler de ona göre bilip alsaydık. Bu türü sevenler illâ ki vardır ama ne bileyim çok saçma geldi kitap bana. Kitapta tek sevdiğim yön kapağı oldu. Onun dışında tam bir hayal kırıklığı.
#parlakmeltemkitapligi