Kul, üzerine düşen rolleri yapmadan, sadece rahatlamak istediği için rahatlayamaz. Allah Teala ne zaman dilerse o zaman yardım eder ama kul, asla çektiğinden ötürü ecirsiz kalmaz.
Tarihin her döneminde bir Firavun ve bir Musa muhakkak bulunmuştur. Konumları ve mekanları farklı olsa da roller aynıdır. Kur’an ısrarla, Firavun'u vurguluyorsa, bize önemli bir tefekkür kapısı açıyor demektir. Yoksa öyle bir zalimin Kur’ân’da zikredilmesinin yüzeysel bir anlamından bile söz etmek mümkün olmazdı.
Aslında dünya ne kadar dönerse dönsün, değişen çok şey yoktur. İnsan aynı insan, imtihan aynı imtihandır. İman aynı iman, küfür aynı küfürdür. Geçmişi iyi kavrayanların, bugüne ait olayları iyi idrak etmeleri kolay olmaktadır. Hayatı bugünden ibaret zannetmek anlamına gelebilecek, geçmişi yok sayma veya yok saymaya denk bir tutum olan Kur'an'dan ayrı olarak değerlendirme hali, bile bile kör kalma, bilginin aslından yoksun kalmadır.
Eğer zikir meclisi rağbeti artırmıyorsa onda hayır yoktur. Rağbet değerlidir çünkü iş yapmaya teşvik eder. İş yapmaya teşviki azaltmışsa onda hayır olmaz.
Bu tiplerin örneği şudur:
Hasta, doktorların olduğu bir meclise girer, konuştuklarını dinler veya aç biri, yemeklerin konuşulduğu bir meclise girip yemek tariflerini öğrenir ve çıkar. Bu hasta ve açın ne menfaati olmuştur?
Amellerin faziletini dinleyip amel etmeyenin Allah katındaki durumu da böyledir.
Sendekileri değiştirip, Allah'a seni tamamen veya biraz olsun yönlendirmeyen, dünyadan uzaklaştırmayan her vaaz senin aleyhine bir belgedir. Sen onu kendi yararına zannederek aldanmaktasın.
Gazali
Sayfa 198Kitabı okudu
Gazali'den
Kur'ân ahkâmından bihaber yaşadığı halde, harflerin mahreçlerini en iyi şekilde yapmaya çalışan aldanmıştır.
Kendi eksiklerini tamamlamadan başkalarını düzeltmeye çalışan aldanmıştır.
Abdest suyuna gösterdiği titizliği, yediği yiyeceğin helal olup olmadığına görmeyen aldanmıştır.
(Gazali)
Sayfa 207Kitabı okudu
"Kulun kendi muradının olmasını istemesi; Mevlasının muradına mâni olması ve Rabbine karşı koyması gibi manalar çağrıştırır. Bu da Mevla'sını reddetmesi ve kendisini Mevla edinmesi anlamına gelir..."
İmam Rabbani
Sayfa 113Kitabı okudu