İstediğin zaman ışığı söndür,senin karanlığını da tanır ve severim...
Gezdim dolaştım dünyayı,
Öldüm geçtim öteki aleme,
Geçmedi boğazımdan,
Seninle karşılıklı yemeyince kuru balzamayı,
Şatafatına kanmadım üç günlük hayatın,
Ne çaldım zorla sahibi oldum,
Ne zevki sefa sürmek için yalan satıp durdum,
Bencillik nedir, hayınlık nedir öğrenmedim,
Ellerim ne kazandıysa ona razı geldim,
Gel çıkar bu yalnızlıktan sevginle,
Öpmedim beşikte anamın memesinden gayrısını,
Yetim sayılırım adımı söyle candan bir istekle,
Varsın gelen olmasın cenazemi gömmeye,
Sen söndür ışığı yatarken koynuma her gece.
Həyat eşqi, ümidlər, arzular, xəyallar, inam, cəsarət – bunların ömrümüzə yaydığı işığı heç nə söndürə bilməz.
Sayfa 320Kitabı okudu
