Aşk..
Dünyanın görünmeyen iyi yüzünü sevdiğin, soluduğun havanın, çektiğin dumanın, dinlediğin şarkıların, yürüdüğün yolların, basını okşadığın hayvanların. Nefretle vazgeçtiğin her şeyin gözünde bir anlamı olduğunda kazanmışım diyorsun. Bu dünyadan alacağımı aldım demenin eminliğini yaşıyorsun. Bu zaman kadar sana verilen sevgi tanımlarının gerçek
Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde, kaç kilo çekerdi yalnızlık, kaç kere ezildim altında yaz yağmurlarının..
Belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları Her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk Hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize.
Kim sevmezdi çiçekleri filan ”ben sevmezdim” dedim, “yalan” dedi.
Bunu palyaço söyledi, Palyaço söyledi, ben
Evin yolunu bulamıyorum. Bütün evler ve yollar sarhoş, sallana sallana yer değiştiriyorlar sürekli. Şu yola neden bir kapı yapmamışlar kaybolanların açıp çıkabilecekleri. Refik abi de kahveyi bana bırakıp gitti ben de göndermiş olabilirim git çocuklarınla vakit geçir diye. Belki böyle bir konuşma hiç geçmedi de kafamdan uyduruyorum şu anda buna
Önce sana her akşam yatarken ettiğim duayı söylicem "rabbim karşıma çıkardığın o güzel insanı nasibim kıl hayal kurduğumuz herşeyin gerçekleşip sana şükür için secde ettiğimiz güzel günleri görmeyi nasib eyle" Yarabbim amin🤲. Şimdi gelelim sana güzel kızım şunu bil yeter benim için 5 binlik puzzle düşün kocaman o puzzle'ı yapıyorum
Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
İşte o evin kapısında bulacaksın beni
Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenceden denize gireyim dedin
Kulaç
işte ben
bütün bu gereksiz sebeplerden sıkılırken yaşamaktan
sabah kalkınca intihar etmeyi unutacak kadar dalgın
kötü yola düşen şiire düştüğü için
ne cesaret eden
ne giden
kundaklanır caz, ismini veremeyen seyirci
bahsedilen o trajik mevsim
bir aşkta elbette iki ceset olmaz