Kimse kendinden başka bir şeyi sevmez. Sevgi, kendi'nin genişlemesi ve narsizmin sağlıklı bir halidir. Ötekinde kendimizi severiz, kendimizi sevmek kötü bir şey değildir, sevgi birlik ilkesidir. İnsanlar birbirini severek birlik ilkesinde buluşur. Yani sevme halinde buluşuruz.
Patolojik narsizmin kendi içinde bulunmayan birliği ötekiyle paylaşması mümkün değildir, narsist buluşamaz, yoksa sevgimiz narsizmin aydınlık yüzüdür bir açıdan.
Öyle ya, bir defa geçip gidilen bir ömürde, bir yaz akşamı sevgiline sarılıp şarkı söylemediysen, ne berbat bir hayatın olmuştur.
O yakınlığın eksikliğini hiç bir devletin görkemi, hiç bir araba, ev, kitap gideremez.
O yakınlığının eksikliği serttir, katıdır. Taş gibi katılaştırır kalpleri. Kendi katılığını kıramazsın, istersen dünyayı fethe çık, istersen cennette zevke dal, istersen alay et her şeyle. İstersen sopayı ritmik olarak tıklatmayı haram et. Katı bir kalp cehennemdir