Bu gece hüzünle sabahla;o na de ki: Ben bedendeki mıknatısın büyüsünü bozdum.
Bu gece iğrenç bir korku filmiyle sabahla; o na de ki:Kabuslarımın orta yerindeki tek güzel mabedin kapısına ...
Bu gece imla kurallarına uyulmuş,edebi bir intihar mektubu ile sabahla; o na de ki: Farkındayım,ölsem,cesedimi teşhis edecek tek kişi odur;çünkü cesette olsam,hainim hala...
Melankolinin çektiği röntgen filmleri gibisin;ince,narin,sıradan insanın bakıp bakıp bir bok anlamadığı.
Ben seni çok anlattım.
Herkes anladı da sanki anlattıklarımı
bir sen anlamadın.
İki boş bardakmışız da dolu bir sürahinin yanında,dolduran yokmuş gibi bizi...
Sen gökyüzünün denize yansıyan vicdanından ne anlarsın?!
Islığındaki çatlak ezgiyim
çıkart beni beni artık o sesten
çıkart beni artık o kümesten.
Bilmediğiniz surata tükürmeyeceksiniz.
"Akşamın tekerleklerine benzer insanlar bir o yana bir bu yana koşuşurlarken, sırtlarına iliştirilmiş gökyüzünü de beraberlerinde sürüklüyorlar. Seviyorlar, nefret ediyorlar. Nefret ediyorlar, seviyorlar. Ceketimin iç cebindeki şiş, sol mememin ucuna batıyor. Ciğerlerim, göğsüme batıyor. Canım, ruhuma batıyor. "
Sayfa 130
Bak!...
"Arabadaydık.
-'Tabiatın güzelliğine bak!' dedim.
-'Ağaçlardan hiçbirşey göremiyorum!' dedi."
Anlıyorum, anlıyorum acını;
Ellerim büyüdü diye korkuyorsun.
Sayfa 195Kitabı okudu