-ben sana yardım edicem tamam mı bilader, al kalemini defterini gel.
-tamam abi, hazırım, aldım defterimi.
-yaz bakalım
-yazıyorum
-ben kimim listesi
-yazdım abi, beeeenn kim iiimm liiis teee siii, işe yarayacak mı bu?
-bekle ve gör, senin kurtuluşun yazmakta
-tamam nail abi, çok iyi salata yaparım diye başlayayım mı listeye
-salak mısın sen oğlum ya, çok iyi salata yapmak senin kim olduğunu nasıl belirleyebilir
-e işte çok iyi salata yaparım
-bu olmaz, bunu geç, salata yapmak marifet değil
-kim olduğumu marifetli şeyler yaparak mı bulcam
-yav hayır tabi de, salata yapmak da ne bileyim saçma işte, okkalı bir şey yazmak lazım gelir
-büyük harflerle yazarım
-oğlum kamil, sen listenin başına: ben bir salağım, yaz, hem de büyük harflerle alt alta yaz, olsun bitsin bu iş.
-ayıp oluyo ama ya, onu demek istemiyorum, yani liste yapıyorsak, eğer bu bir listeyse bu listeye çok iyi salata yaptığımı da yazmam gerekiyor. yoksa listeye ne gerek var? doğruyum, dürüstüm, çalışkanım der çıkarım işin içinden. benim derdim bunlarla değil ki. mesela, iyilik; insan iyilik yaparken kötü sonuçlar doğuran eylemlerde bulunabilir. bu kişiyi kötü mü yapar iyi mi yapar, hadi buyur burdan yak. salatayı yazıyom ben.
-aman iyi, yaz, kalk sonra bi de salata yap bari yiyelim, dünden yaptığım kuru fasulyenin yanına pilav yapayım ben de.