Bazen o kadar incinip inceliyorum ki, kendi kendimi ne kadar sarıp sarmalasam da üşüyorum.. Üşüdükçe herkesi, her şeyi yok sayıp yalnızlaşıyorum.. Sonra ince bir yağmur yağıyor, bir kedi yanaşıyor ya da güneş öyle güzel batıyor ki, iyileşiyorum. 🌘
Ben işte o tutunmak zorunda olduğum canım kendimi, içimde bir devlet hastanesine yatırdım.
İmkânları çok gelişkin olmasa da iyi kötü tedavi oluyorum. Kalbim hâlâ cılk yara ama her gün antibiyotik veriyorlar, iltihabın bir vadede kuruyacağını umuyorum. Bazen insanlar niye aniden sessizleştiğimi soruyorlar. Bilmiyorlar ki, o anda yorgun ve sinirli bir hemşirenin çok acıtarak taktığı serumumu alıyorum.
Kendimi tıbbın kollarına bıraktım, gıkımı bile çıkarmıyor, çaktırmadan iyileşiyorum Osman.