Katman: 1.3
Dün ne halt ettim? Gelin bi' göz gezdirelim (Kendi kendime konuşuyorum).
Arkadaşımın yanına ofise gitmiştim. Akşama doğru çıkmaya yeltendim. Merdivenlerden indim ve çıkışa doğru giden o koridorda ilerlemeye başladım. Akşamları koridor karanlık oluyordu ve herhangi bir ışıklandırma yoktu. Tam çıktığım esnada, çıkışın solundan içeriye doğru bir
“Kibir, iyilik için yaratılmış bir meleği yok etti. İnsanoğlunun kaderinin tosladığı engeldir o. “
Jules Verne
Bir meleği kanatlarından yakala. Ondan iyiliği iste. Hayatında seni kıran seni gece delicesine ağlatan şeyleri dök ona. Herkesten sakladığın kanla kaplı ellerini uzat ona. Ruhunda beliren kötülüğün lekesini göster mesela. Ondan senden çalınanları iste. Şeytanla yaptığın anlaşmaya neden izin verdiğini sor. Her yıkıldığında hissettiklerini dök. Sonra son bir iyilik iste. Kötülükle sınanmış, kötülüğün kazandığı hayatına karşı bir iyilik...
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının