"Senin yanında kendime bir yer bulabilmem için, neden benim kendimden bu kadar uzakta yaşamam gerekiyor?"
Senin kendini tamam hissetmen için, neden benim bu kadar çok eksilmem gerekiyor? Senin kendi hikâyeni sürdürebilmen için, neden benim hikâyesiz kalmam gerekiyor? Senin sözlerinin duyulabilmesi için, neden hep benim sözlerimden vazgeçmem gerekiyor? Senin yanında kendime bir yer bulabilmem için, neden benim kendimden bu kadar uzakta yaşamam gerekiyor? Senin bir anlama gelebilmen için, neden benim senin lisanını bilmem gerekiyor?
Seviyor!
Sevmiyor!
Bir papatya için ne ölümcül bir ikilem bu!
Bir insan içinse herhalde binebileceği en tehlikeli tahterevalli!
Dedim ya, ses acır.
Yas değil, sadece bazı şeyler giderek anlamsız gelmeye başladığından; yazmak, bir şeyler söylemek, bir kişi bile olsa birilerine dokunabilmek, bir kayıt düşmek, şahitlik…
İnsanız işte. Belki sadece, bunca zamandır dürüp büküp sıkıca bağladığım ağzımda, sesimin acımış olmasından korkuyorumdur. Ses de acır çünkü.
…
Sayfa 46Kitabı okudu
Caddeleri ışıl ışıl lambalarla donattık diye gecelerin karanlığı azalmıyor, aksine çoğalıyor sanki. Çoğalıyor çünkü ışıklar şehrin kuytularından alıyor dikkatimizi. O kuytularda ışıkların aydınlatamadığı gölgeler dolaşıyor, sanki her gün daha çok. Her gün daha acımasız kuruluyor o kuytularda oyunlar.
Dolaplar, çekmeceler, etajerler, komodinler hatıralarla doluydu eskiden. Şimdi sadece kıyafetlerle dolu.
"Küçük şeylerin peşine düşmek için biraz fazla büyüdüm belki de ben!"
"Adımlar atmaya devam edenler için gidecekleri bir yol her zaman vardır."
"Yaşlılık sadece yaşla ilgili bir şey değil ki... Yolun büyük kısmını yürümüş gibi hisseden biri yaşlıdır bence. Yaşı kaç olursa olsun!"
"İnsan belli bir yaşa gelince sadece uykusu bittiği için uyanıyor güne."
Belkıs Özener: Bir yerde okumuştum: "Sana bir şey olsa haberi sesi olmayacak insanları taşıyorsun içinde, sana bir şey olmasın diye içi titreyenler varken. Başka evlerin ışıklarına dalmışsın, karanlığın bundan. Birine özenirken senin güzelliğin kırılıyor aynada, tüm ağrın ondan." Tıpkı sen sevgili evladım ve tıpkı tüm günümüz gençleri. Sen bir sokak uzağındaki apartmanın ışığına dalmışsın, diğeri bir şehir öteye. İndir başını kendi ışığına bak. Tüm hüzünlü kalpler bunu yapsın, kendi ışıklarına dalsınlar.
Sayfa 41Kitabı okudu
Naşlayın!
Güllü: Ben onu bunu bilmem. Hüzünlü uyumanıza sebep olan kimseyi hayatınızda barındırmayın. "Sabah Olmadan" naşlayın anam.
Sayfa 40Kitabı okudu
Yalnızlığım, sırça gövdemdeki küçük bir çatlaktı eskiden, şimdi varlığımı boydan boya kateden bir kırılma!