#alıntı
-Bir erkek, Izdırap çekiyorum ; sen de beni seviyor musun? diye ağlıyor, bir kadın da buna <<Sus, sus, ben de Izdırap çekiyorum! Diye cevap veriyordu >>[syf 286]
Başlangıç itibariyle tarihi epik bir metin gibi ortaya çıkmaktadır. #alıntı "Edebiyat, hakikatlerin hayalle süslenmesidir" (syf 13)
Prologla başlayan, başka bir kurgu dönemine geçiş yapılmıştır. Tarihi bir Uygur masalıyla başlar ve bilindik bir aşk hikayesi olarak devam eder, özellikle dikkatimi çeken ve okuyan heekesinde dikkatini çekeceğini düşündüğüm 27.Bölüm - mahşer, büyük mahkeme sahnesi - bu sahne ile kitabin içine geçersiniz
Uslüp yönünden şiirin kullanımı görülmüştür. Eserin içerisinde mistisizm ve sembolizim ağır olarak kullanılmaktadır. Reenkarnasyon, Yeniden Doğuş gibi İslami inançla ters düşen durumlar söz konusu olup Aşka bir insana ait mottoları güçlü olarak verilmiştir. Özelikle Selim Pusat'ın insan zihnini, vicdanını, düşünce dünyasını çok zorlayıcı bir serüven yaşadığını görüyoruz. Acı, adalet, yargısız infaz kavramları üzerinden kurduğu metaforlar oldukça dikkat çekmektedir. Kitabın sonunu idrak etmekte zorlanabilirz anlaşılır bir son yerine kabul edilir bir sonla karşı karşıya kalıyoruz.