Zaten gerçek bugüne dek hiç kimseyi ilgilendirmemiştir . Gerçek; cazibesizliğin, ölüme karşı biriktirme simülakrının gerçekleştiği yerdir . Daha kötüsü olamaz. Kimi kez gerçeği cazip hale getiren onun ardındaki hayali felakettir.
"Genç kızların kendilerinden daima bir şeyler öğrenilebilecek, doğuştan öğretmenler olduklarını hiç aklımdan çıkarmayacağım - hiçbir şey öğrenmeseniz, nasıl kandırılacaklarını öğrenirsiniz- çünkü bu, en iyi, kızların kendilerinden öğrenilir."
Arzunun da tek dayanağı yokluktur. Bütün varlığıyla talebin içine sokulduğunda, hiçbir kısıtlama olmaksızın kendini işlemselleştirdiğinde bütün gerçekliğini yitirir; çünkü imgelemi olmayan arzu her yerde, ama aynı zamanda da genelleşmiş bir simülasyon ortamındadır. Arzunun hayaleti, cinselin ölü gerçekliğine musallat olur. Cinsel her yerdedir, cinsellik hariç.
Travestiliğin temellerini biseksüellikte aramak yanlış olur. Çünkü, ister karma olsun ister ikideğerli, ister belirsiz olsun ister dönüşmüş, cinsiyetler ve cinsel karakterler gerçekliklerini korurlar ve cinsiyete ilişkin psişik bir gerçekliğe tanıklık etmeyi sürdürürler. Buna karşın, cinselin bu tanımı gölgede kalmıştır. Ve bu oyun, sapkınlığa denk düşmez. Sapkınlık, öğelerin düzenini yoldan çıkarmaktır. Oysa burada, yolundan çıkarılan herhangi bir öğe yoktur; yalnızca baştan çıkarılan işaretler vardır.
Sapyoseksüel birey temsili :D
Beni odana götür ve düz.
Senin sözcük dağarcığında insanda arzu yaratan tarifsiz bir şeyler var.
Philip Dick, Le Baldes Schizos
Narkissos, susuzluğunu gidermek için pınara eğildi: Onun imgesi artık "öteki" değildi; onu soğuran, baştan çıkaran kendi yüzeyiydi; öyle ki, ötesine geçmeden ona yaklaşamıyordu, çünkü artık ne ötesi vardı ne de onunla yüzey arasında bir yansıma mesafesi. Suyun aynası, yansıtan bir yüzey değil sağuran bir yüzeydi.