…Aşk bencildir ve yüreğinin sağlıklı karar vermesini engeller,sorgulamana ve seçmene izin vermez.
Köprüyü geçene kadar bedel ödemezsen köprü çıkışında mutlaka ödersin.
İşte kader buymuş.!Hayat,şimdi alay eder gibi bir gülümsemeyle şu mesajı verir gibiydi:"Köprüyü geçene kadar bedel ödemezsen,köprü çıkışında mutlaka ödersin."
Anna
Yaşıyorum çünkü böyle olması gerekli.Artık sevinmeyi beceremiyorum. Zamanın unutturduğunu,iyileştirdiğini söylemişlerdi.Başkalarını belki;fakat beni..Beni teselli etmiyor.!Kelimeleri daha fazla zorlamanın faydası yok..
Miloye
Lenka,senin gibi bir kadına sahip olsaydım avucumun içindeki su zerrecikleri gibi korur bütün arzularını yerine getirirdim.O p*ç kurusu Stevan,neler kaybetmiş olduğunu bir bilse..
Ertesi gün, Jelena'ya her fırsatta gösterebilmek için biletleri ceketinin cebine attı, sanki birisi aşkları için geçici bir pasaport çıkarmıştı. Günlerden pazartesiydi ve omuzlarının rahat bir cekete girebilmesi için yeteri kadar geniş olduğu bir gündü.
Sayfa 199Kitabı okudu
Uzun bir süre Jelena'nın fotoğrafına baktı. İyi ki yeniden buradaydı Jelena, iyi ki hayatını değiştirmeyi becerebilmiş, keyfini bozmamamıştı.
Sayfa 192Kitabı okudu
Orada, avucunun içindeki eğri bir çizginin üzerinde Jelana oturuyordu, uyuşmamış ama biraz sersemlemiş gibi. Eskiden başka kadınlar da hayatında bir kırılma noktasının işaretiydiler, ama böyle değil, böyle nihai değil. Çünkü bir sonraki kadın onu zaten kendinden öncekinin sebep olduğu kırılma noktası yüzünden seviyordu. Jelena sıkı sıkıya bir dönemeçte oturuyordu, hayat çizgisinin kıvrımında, ezilmiş saçlarıyla.
Sayfa 137Kitabı okudu
... hala portakal kokan bir kompartmanda beş erkek oturuyordu. Hans diğer erkekleri Jelena'nın gözleriyle süzdü. Sonra kendini de böyle süzdü. Hadi, seç birini diye teklif etti kadına.
Sayfa 127Kitabı okudu
O yaşlıydı ve Jelena yirmi sekiz olmuştu. Çocukluğu erkenden bitmişti, bundan sonra hayatındaki etap da erkenden sona erecekti. Ağzı yaşlanmıştı. Jelana Schnee hareketli bir hayat geçirmişti. Her hareketin hedefi durağanlıktır ve her hareketin sonunda kalıcı bir şey olması gerekir. Henüz bitkinliği, bıkkınlığı bakıldığında görülmüyordu...
Sayfa 126Kitabı okudu
Jelena eğer gidersen, her yer yeraltı gibi karanlık oluyor...
Sayfa 124Kitabı okudu
Hans dikkatli burnunu sildi. Ütülenmiş mendilinin koruyuculuğunda Jelena'dan korktuğunu itiraf etti. Çünkü yaşlıydı. Eğer insan yaşlıysa her gün yenilmesi aşağılanmaktır.
Sayfa 117Kitabı okudu
Öğleden sonra Hans-Ullrich Kolbe eski bir tutkusuna geri döndü. On dört yıldan beri, Doğu Berlin'de baba oluşundan beri, sigara içmemişti. Ama şimdi. İlk sigarasını yaktığında kısa bir süre önce bir gece hala yanmakta olan bir sigarayı bir saksıdan çıkardığını hatırladı. Sigaranın filtresinde ruj izi vardı, Jelena'nın ruju.
Sayfa 114Kitabı okudu
Hans diliyle kadının içine girdi. Bir an yarın, cuma günü kütüphanenin bir köşesinde vermek zorunda olduğu konferansı düşündü. ".... arasındaki mektuplaşmalar..." Jelena'nın bacağı sabırsızlıkla titriyordu.
Sayfa 96Kitabı okudu
Jelena, dedi. Derin bir nefes aldı ve can sıkıcı olduğunun farkındaydı. Yine kitaplarının arkasına saklansa daha mı iyi olurdu, artık olmayan kitaplarının? Artık olmayan bir şeyden daha güvenli bir şey olabilir miydi?
Sayfa 95Kitabı okudu