"Dudakların jilet gibiydi.
Öptükçe kanamak isterdim."
open.spotify.com/track/54K1cPpIT...
En iyi jilet budur!
Dünyanın bütün meşhurları bununla tıraş oluyor.
eski meyhane masalarında, bir fransız sokağı.
mudanyada gördü yeşili.
kaldırımlar arnavut.
o civarda bir gürültü patladı tam da o an.
yunan görmüş gibi
beeen ulan dedi, ben var ya ben!
"herkes sustu"
tabi abimiz fiyakalı, jilet iskarpin anladın mı.
dik durur yan yürür.
yarım adım daha attı zorla.
been vary...!
kütttt!
tam oraya düştü.
sökük yamalı ceket.
Uzun ince bir yol jilet sırtı
Yürüyoruz her an düşecek gibi
Yalpalama hakkımız elimizden değil...#aet
Jilet Üzeri Salyangoz
“Kalbim keskin jiletin üzerinde sürünen bir salyangoz
Kalbim içi keşkeler dolu ağzı sımsıkı kavanoz
Kalbimde küflenen umutlar
Kalbimde gözyaşı yüklü bulutlar
Fırtına ha koptu ha kopacak
Geçmişin izi yanaklarıma yağacak
Göğüs kafesimde bir çift gözün derin bir kesiği
Bir insan can kaybına nasıl dayanır ?
Göğüs kafesimde bir çift gözün derin bir eksiği
Şimdi bir hiç nasıl tamamlanır ?
Ellerinden gittiğimden beri dönemedim sılaya
Hâlâ yüreğimde hasretin buruk yankısı
Yaşamadan önce acı bir son varmış sırada
Susmaz kulağımın plağında dolanan ecel şarkısı...”
▪︎Jilet Üzeri Salyangoz, Hüseyin Arlı
Bugün Bayram
Bugün bayram
Neşe ile doluyor yürekler
Parfüm kolonya tütüyor
Evlerden cadeelere
Mis kokulu çicekler gibi
Bugün bayram
Jilet gibi derler
Kıyafetler jilet gibi
Artık sadece ellerim değil tüm bedenim titriyor. Gittikçe tükeniyorum ama bitmiyorum. Neden hala ölemiyorum bilmiyorum. Balkon trabzanı ya da bileğime dayalı bir jilet... Neden hala sonumu getiremiyorum. Neyi bekliyorum bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum ben...
48
...Yeni bir suçlu getirdiklerini hatırlıyorum. Gözlerinden adeta şimşekler çakıyordu; ortalamanın üstünde bir boyu, kollarında dövmeler, jilet izleri... sözlerindeki yakıcı alevin harı, hücreler ardından tesirini gösteriyordu. Şöyle haykırıyordu: ‘’En az benim kadar suçlusunuz sizler! Burada ölümü beklemeliyiz, hep beraber!’’ ...Bilinen gerçekler haykırılıyordu, yine de herkes, sus pustu. Çünkü gücümüzü toplamaktan acizdik fakat hapis yatmak için yıllarımız mevcuttu.
Manchester By The Sea
Hem kitabını hem filmini sevdiğim Ağır Roman'ın filmindeki o unutulmaz şarkının (Bir Vurgun bu Sevda) başlığında muazzam bir entry durur Ekşi Sözlük'te. Yazar, şöyle yazmıştır;
''Arabeske smokin giydiren şarkı.
Jileti pamuğa sarmış Aysel Gürel, pamuk öpüyor geçtiği her yeri.
Dumanla, harla, ateşle harman.
İçi kan dolu, teni tertemiz.''
Manchester By The Sea benim için pamuğa sarılmış bir jilet. Nasıl hafif hafif dokunuyor ruha, onlar nasıl ince kesikler.... Kan bile çıkmıyor, ama ince ince kesiklere atıyor ruhunuza film. Bir kaybedenin hikayesi büyük büyük repliklere, öyle görkemli sahnelere ihtiyaç duymadan bu kadar güzel anlatılabilirdi ancak. Onun hissi, acısı bu kadar narince geçirilebilirdi izleyiciye.
Hayatla tüm bağını koparmış, yaşama tamamen duyarsızlaşmış bir adam, kaybedilen bir aile ve aslında yarım kalan bir aşk... Ve diğer yandan hayatın tam içinde bir genç, her şeyiyle hayata karışmaya hazır, hayat dolu. Bu karşılaşmadan standart Hollywood filmleri gibi bir mucize, bir dönüşüm bekliyorsun aslında ama film de tıpkı ana karakteri gibi buralara hiç bulaşmadan süzülüp geçiyor aralardan, ana karakterin hayatın içinde süzülüp hayata hiç temas etmemesi gibi tıpkı.
Film bana göre gücünü sessizlikten alıyor. ama tezat gibi dursa da seçilen müzikleri de unutmamak gerek. Tomaso Albinoni'nin Adagio'su eşliğinde izlenen o vurucu sahne, sonra Handel'den Messiah... Ve tabii deniz sesi, kuş sesi.
Son zamanlarda izlediğim en güzel filmlerden biriydi bu film.
...Yeni bir suçlu getirdiklerini hatırlıyorum. Gözlerinden adeta şimşekler çakıyordu; ortalamanın üstünde bir boyu, kollarında dövmeler, jilet izleri... sözlerindeki yakıcı alevin harı, hücreler ardından tesirini gösteriyordu. Şöyle haykırıyordu: ‘’En az benim kadar suçlusunuz sizler! Burada ölümü beklemeliyiz, hep beraber!’’ ...Bilinen gerçekler haykırılıyordu, yine de herkes, sus pustu. Çünkü gücümüzü toplamaktan acizdik fakat hapis yatmak için yıllarımız mevcuttu.
her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor
İki bölümden oluşuyor ömür,ilki çocukluktan çıkma arzusuyla geçiyor...jilet vururduk o zaman bıyıklar erken çıksın diye mesela... ikincisi de mutlaka çocukluğa dönme arzusuyla...hiçbir alet edevat icat edilmedi ama bunun için,ne yazık...
Kapalı Kapıların
Sevgi, her şeyi nasıl dönüştürüyor
Gözleri maviyken yaprak yeşili
Senin sesinle konuşuyor elbette
Yarım bakışları o kadar tehlikeli
Senden nedense vazgeçilemiyor
Anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor