‘Öyleyse nasıl oluyor da kediler bir şekilde hep memnun ama biz hep dertliyiz! Belki de büyük filozoflarımızdan çok, kedilerden öğreneceklerimiz vardır.’
Kitabın arka sayfasında okuduğum bu cümleler, kitabın ismi ve kapak tasarımı tabi ki iki kedi annesi olarak ilgimi çekecekti
Büyük bir heves ve beklenti ile başladım okumaya fakat ne yazık ki benim beklentimi karşılamayan bir kitap oldu. Kitabın genelinde kediler hakkında daha fazla şey okuyacağımı düşünüyordum fakat yazar anlatmak istediklerini daha çok insan temelli anlatmış. Bunda ne var diyenler olabilir Fakat ben daha farklı bir şey okumayı düşünüyorken kedi felsefesinden çok insanın anlam arayışını okudum.
Kitabın genelinde anı yaşamak ve anın tadının çıkarılması gerektiği anlatılıyordu. İlgimi en çok çeken ve sevdiğim bölümü ‘İyi yaşamaya dair 10 kedigil tüyosu’. Ana başlıkları şu şekilde:
1. Asla insanları mantıklı davranmaya ikna etmeye çalışma.
2. Yeterli zamanın olmadığından yakınmak aptalcadır.
3. Çektiğin acıda anlam arama.
4. Başkalarına kayıtsız kalmak, kendini onları sevmek zorunda hissetmekten iyidir.
5. Mutluluğun peşinden koşmayı unut, böylelikle ona kavuşabilirsin.
6. Hayat bir hikaye değildir.
7. Karanlıktan korkma, çünkü nadide şeylerin pek çoğu gecenin içinde saklıdır.
8. Uyumanın keyfi için uyu.
9. Seni mutlu etmeyi vadeden kişilerden uzak dur.
10. Eğer biraz olsun kedice yaşamayı öğrenemiyorsan, hiç vicdan azabı duymadan insanın oyalanma dünyasına geri dön.
John Gray
