Jostein Gaarder “Sofie’nin Dünyası" adlı kitabında bu açmazı şöyle dillendiriyor: "İnsan beyni bizim anlayabileceğimiz kadar basit olsaydı, onu anlayamayacak kadar aptal olmamız gerekirdi.''
Benim için en önemli sorun şu: Beyin kendi kendisini nasıl anlayacak?
Bazen sorular, cevaplardan daha çok şey anlatıyor insana...
Sofie’nin Dünyası
“Bu söylediğin önemli. Aynı şeyi dile getiren bir öykü anlatayım şimdi sana. Bir Rus kozmonotla bir Rus beyin cerrahı din hakkında tartışıyormuş. Beyin cerrahı Hristiyanmış, kozmonot ise dinsiz. 'Ben uzaya cok gittim,' demiş kozmonot kibirlice, 'ama ne Tanrıya rastladım ne de meleklere.' Beyin cerrahı yanıtlamış: 'Ben de pek çok zeki insanın beynini ameliyat ettim, ama hiçbir yerde tek bir düşünceye rastlamadım.’”
"Tabii düşüncelerin olmadığını göstermez bu.”
Sayfa 263Kitabı okudu
Kitabkurqu
Sofie’nin Dünyası
Aslında karanlık diye bir şey yok. Yalnızca ışığın yokluğu var.
Sayfa 163Kitabı okudu