Hayatım olacağını sandığım şeyi özlüyordum. Sade. Sessiz. Kibar. Ama eski hâlimi, gücünün farkında olmayan o kızı özlemiyordum. Sanki boş bir sayfaya bir şey yazma eylemi onu kutsal bir şey hâline getiriyormuş gibi, okuduğu her şeye sonsuz bir güvenle inanan o kızı.