Kayra Güngör
@k_kayragungor
null
Hierapolis
null
21 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir delinin zavallı dünyası
Sözlerim bir bıçak keskinliğine erişinceye dek yazacağım
Kaldığım dersler var kafamda
Unuttum ismini biricik
Herkes kendi bacağından asılırmış bu dünyada
Benden iki kelimeyi esirgerken
Kucak açtıklarınla mutlu ol biricik
Bende ne yapayım gözün arkada kalmaz
Maydanoz ekiyorum arka bahçeye
Tavuklarımı yemliyorum
Anlayacağın şimdilik her şey yolunda
Dertlendiğim akşamlar elim kaleme varır anca
Başka ne yapabilirim ki
Küffarı delip geçmek için bileyliyorum bıçağımı
Ferdlermiş, toplummuş zerre umrumda değil
Yazdıklarım bir delinin zavallı dünyası.
bu son olsun
Bir yerde okumuştum Henry Miller demişti
"Hiçbir söz bir atom bombası etkisi yaratamaz dünyada"
Öyle ya, bir yerde demiştim
"Ve sözün, yüreklerini tesir edemediğini anlayınca bir ömür, son bulurdu
İnsanlar nezdinde hiçbir söz fiilin yerini tutamaz ne yazık ki
Konuşanlar değil failler kazınır akıllara
Allah'tan bile
Bir devlet ki, bütün bir köyün sevgisini kazanan yaşlı din adamını Arapça ezan okuyor diye tartaklayacak kadar şuursuz ve eblehtir. Bütün Hıristiyan dünyanın, tek kelimesini anlamadan, Latince dua ettiğini bilmez. Bir devlet ki, kaymakamı, ışıktan korktuğu için imamı tevkif eder. Bir devlet ki, topuna tüfeğine, üniversitesine, matbuatına rağmen kitaptan ve harften korkmaktadır...
Okur Takip Önerileri
Burda yalan para eden biricik iştir,
Burda her şey bir yapmacık, bir gösteriştir
Kimi coşar geberir din uğruna, yalan!
Kimi gider vatan için can verir , yalan!
...
Şairlerin büyük aşkı fani bir kızdır,
Bu dünyada herkes sinsi, herkes cılızdır
Sayfa 59
Tabiata küskün vücudum beni ele veriyor
Tahribata uğramış kalbim artık aşka tövbeli
Zamanın her bir lahzası damağıma işkence ediyor
Duyulması imkansız bir tınıyla konuşuyorum
İçim doldukça elim kaleme varıyor
Ne yazık halime hepsini hakettim
Gözlerim her açıldığında hala seni arıyor
Boşluğa düşmüş varlığım namus davasında
Şeytani çocuk oyunları
Çöpe attığım, yaktığım onlarca mektup!
Beyinleri ele geçiren parlak ışıklar
İnsan, insan oldu olalı hep mektum!
(Serbest Vezin)
İmparatorluğun üvey evladı cumhuriyet aydını
Karnında sancısı medeniyetin
Tarih her zulmün tutar kaydını
Hiç olmadığı kadar yabancısı ebediyetin
Yükselir mukaddes değerlerin üzerine basarak
İman güneşinin altında kar tanesi
Cemiyette bir virüs bir nevi asalak
Bereket görmez tanrıya küskün hanesi
Küfür sarmış temelli garbın afakını
Ekşi yüzü gencimin gözü uzaklarda
Burnunun ucunu görmez bırak ki yakını
Dolu yollar kapitalin kurduğu tuzaklarla
Geceleri alnına secde mühür olur
Kervan durmaz yürür, susmaz ürür itler
Nizamullah galebe halkım hür olur
Memleketi yeniden kurar sarıklı mücahitler!
(Serbest Vezin)
Melun batıyla ittihad
Nerde kaldı terakkî
Kırıldı müdafaa-i hatt
Edemedi cihânı telakkî
Düşünemezdi öteden beri
Oysa ortadaydı malumat
Bilemedi Allah'ı peygamberi
Bir çöküşün öyküsüdür tanzimat
Sende kalk altı puttan yüz çevir
Saadetli günlerdeki hin gibi
Halk uyandıkça değişecek devir
Ne var imanla yıkanmış zihin gibi
Cahilsin, nadansın ey halkım
Dünya dönerken çıktı çığırdan
Kirlendi renkleri utandı alkım
Neye yarar gitti giden
Neye yarar ki arkasından çığırsan.
Bu aşamada "Türk-İslam Sentezi" yaması devreye sokuldu. Aslında"Türk-İslam Sentezi" bir paravan işlevi görüyordu. Irkçı-faşist eğilimli unsurlar, oportünist dinciler ve bunlar tarafından kullanılabilen "renksizler" için Türk-İslam Sentezi, gerçek kimliklerini gizlemenin bir aracıydı.
