Kadın..
“Düşsel bir planda kadın son derece önemlidir; gerçek yaşamda ise tümüyle önemsiz. Şiiri bir baştan öbür başa kaplar; tarihte hiç görülmez.”
Feminist yazar olan 
Virginia Woolf kitapta; kadının toplumda geri plana atıldığından, kadına yazar,şair,oyuncu...olma fırsatı verilmediğinden, erkek egemenliğinin hüküm sürdüğünden yani 
Kendine Ait Bir Oda sı bulunmadığından bahsetmektedir.Kitabı bir yana bırakırsak günümüzde de çoğunlukla “sen kadınsın az geri dur, erkektir yapar, kadının sırtından sopayı karnından sıpayı eksik etme, erkek kadının sahibidir, kadın erkeğin namusudur...” düşünceleri ve zihniyeti egemen olduğundan kadın-erkek eşitsizliği hüküm sürmektedir. Dolayısıyla toplumun kanayan yarası olan kadın cinayetleri artarak devam etmektedir.
Bunları yazarken aklımda son kurbanlardan #eminebulut ve onun “#ölmekistemiyorum” sözleri ve içim çok acıyor. Biran evvel bitmesini diliyorum.
160 syf.
·
Puan vermedi
DEĞER...
Sekiz çocuk yetiştirmiş olan hizmetçi kadın yüz bin pound kazanan bir avukattan daha mı değersizdi?
Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir.
Kadınları korumaktan vazgeçmeniz lazım, onları farklı işler ve farklı uğraşlarla baş başa bırakın; izin verin ki asker olsunlar, denizci olsunlar, otomobil sürsünler, liman işçisi olsunlar... "Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir."
Bir kadının parası ve kendine ait bir odası olmalı.
Kendime ait bir odadan paylaşıyorum:-)
Bu noktada, aklıma bir kitap adı geliyor: Kendine Ait Bir Oda. Feminizmin el kitabı muamelesi gören bu Virginia Woolf kitabı, esasen, -kadın/erkek fark etmez- herkes için ‘kendi ayaklarının üstünde dur’ levhasıdır. Adını okuduğumda dahi ferahlıyorum, dilime takılıyor; tekrar ediyorum: Kendine ait bir oda… Sadece buna sahip olunca bile, ritmini aksatıp kimyanı bozan, acele ettirirken hep geç bıraktıran o anonim kalabalıktan sıyrılarak, yaratıcı, özgün, sakin ve hür gücüne kavuşuyorsun. Sevmek ve sevilmek dahi, bir talepkârlık veyahut esaret meselesi olmaktan, kendine ait bir oda sayesinde çıkıyor. Ne diyordu José Saramago? “Sevmek, sahiplenmenin en güzel yoludur herhalde; sahiplenmekse, sevmenin en çirkin yolu.” 
Babam Beni Şahdamarımdan Öptü
#ozanönen
Kadın olmak.
Yazı yazmak öğretiliyor muydu kadınlara ;kendilerine ait bir odaları varmıydı;daha kendileri çocuk odasından çıkmadan, on beş_ on altı yaşlarında evlendiriliyorlardı.
Sayfa 67Kitabı okudu
Çünkü kadın gerçeği söylemeye başlarsa erkeğin aynadaki görüntüsü küçülmeye başlar; yaşam karşısındaki uyumluluğu yok olur. Erkek sabah kahvaltısında ve akşam yemeğinde kendini gerçek boyutlarının en az iki katında göremezse, kararlar vermeyi, yerlileri uygarlaştırmayı, yasalar koymayı, kitaplar yazmayı, özenle giyinip yemekli toplantılarda konuşmalar yapmayı nasıl sürdürecektir?
Sayfa 41Kitabı okudu
Düşsel planda kadın son derece önemlidir; gerçek yaşamda ise tümüyle önemsiz. Şiiri bir baştan öbür başa kaplar; tarihte hiç görülmez. Kurmaca yazında kralların ve fatihlerin yaşamlarına hükmeder; gerçek yaşamda ailesinin parmağına bir yüzük geçirdiği herhangi bir oğlanın kölesidir. Kurmaca yazında en esin dolu sözler, en derin düşünceler onun dudaklarından dökülür; günlük yaşamda hemen hemen hiç okuyup yazamaz ve kocasının malıdır.
Sayfa 50Kitabı okudu
Kadın özgürlüğüne erkeklerin karşı çıkmasının hikayesi belki de o özgürlüğün kendi hikayesinden daha ilginç.
Sayfa 61 - siaKitabı okudu
Ayrıca, yüz yıl sonra, diye düşündüm, kapının eşiğine vardım sırada, kadınlar artık himaye edilen cins olmayacaklar. Bir zamanlar kendilerine yasaklanmış olan bütün faaliyetlere ve uğraşlara katılabilecekler. Dadı kömür yığabilecek. Dükkancı kadın otomobil kullanabilecek . Kadın himaye edilen cins olduğunda görülen durumlara dayandırılan bütün varsayımlar ortadan kalkmış olacak.
Sayfa 46 - siaKitabı okudu