Abdulkadir ERTAKUŞ
@kadirertakus
Düz bir okur
5 Aralık 2002
449 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kadar
Medeniyetin beşiğinden ölü medeniyetleri,
Kitabın öldüren cümlesini
yakalayamamak,
Kinin törpüsü olmalı bir yerde,
Bir yere kadar.
Çiçekçi sokaklarında,
Çiçekli yollar aramakla,
Koparılmış bir çiçeği
Çiçek saymak
Maharet değil.
Bir yere kadar.
sin poesia no hay ciudad
Ne bir kefe, ne bir kefen
Döndürmedi yaşamaktan.
Döndürmedi gözümü, dolu bir kefe.
Hatırlattı bana yaşamı, dolu bir kefen.
Yürümekle yol hatırlandı,
Ağlayışlarla, gülüşler.
Damlalar yolu aşındırdı,
Kalmadı yürünecek yol...
O vakit kendine dönmeli,
Bu sayısız vücut.
Kendine dönmeli ve evler kurmalı,
Boş kefeli ve
Arada bir çıkan dolu kefenli.
Satırları boş bırakmalı,
Şehirlerde ve köylerde ve tehlikede iken oyunlar oynamalı
Sabahlarda, sonbaharlarda.
Şehirler de ya oyunlarla var
Ya da duvarda karalandığı gibi
Şiirle...
Kusur
Bütün azlıklarımı toplamak bir yana,
Tutmadım bir güvercinin çarpık ayağını
Tutamadım ve belirdim gökyüzünde.
Ne sonu ne ilki kaldı baharın
Ne de bir şeye yüreklendirdi beni.
Her mevsim, her döngü biraz daha
Güçsüz bıraktı bileğimi
Ben ki hiçbir zaman
Bileğime güvenemedim.
Bir noktaya, bir virgüle ya da ünlem!
Ünleme güvenmek neyine
Okur Takip Önerileri
Sandalye ve ben
Hevesle seçip oturduğum sandalye de kırık
Ve çok kalabalık
Bu toprak çökecek gibidir
Bir ben
Bir de bu kırık,
Yukarıdayız ve yukarıda kalacağız umuduyla
Kandırdık kendimizi.
Bir asıra bile sığdıramadan
Şu yaşama telaşını
Bir ben
Bir de bu kırık,
Oyalanıp durduk yalnızlığımız içinde.
Yanılıyorum elbet
Onun telaşı bir asırı geçebilir
Yalnız da kalmaz elbet.
Ben de durmaktayım oyalanma içerisinde,
Yalnızlık benim içimde evini aldı,
Yuvasını kurdu
Bir asırdan fazladır da yaşadı iyi mi,
Değil,
Şu yalnızlığa yemin ki
Değil.
Karanlık Mahkûmu
Bir karanlık mahkûmu ki
Birer birer solmuş aydınlıkları, beyazları
Çeşit çeşit sevinçten birikmiş
Çeşit çeşit de acıdan, nefretten.
Öyle bir yıkım ki
Sabahında güneş doğmaz
Gecesinde ay kaçar da saklanır.
Bir karanlık mahkûmu ki
Siyahları hiç olmadığı kadar yalan
Ve beyaz.
Zindanında aşı bir dilim kibir, bir bardak nefret.
Yargıcı da o.
Mahkûm da o.
Suçu var mıdır ki?
Onun karanlığı kime aydınlık
Bilinmez.
Senin karanlığın yine senin karanlığın
Mahkûm da sensin
Yargıç da.
Çok geç anladın...
Gülüşün Vasiyeti
Ölür, ölürüm de ben,
Çocuklar... Çocuklar...
Bir gülüş esirgenmesin sizden.
Benim gülüşüm artık eksik,
Hatta sonsuzluğa yolcu.
Ey gülmeye sırt çevirenler,
Sırtını çevirdiğinizi
Verin o çocukların suretine.
Öldüm, öldüm de ben,
Sizler... Sizler...
Endişe etmeyin, merak etmeyin.
Onlardan esirgediğinizi,
O gülüşü
Onlar esirgemez sizlerden.
Koşalım başlangıca kadar, hadi!
Sona koşmak kırar bizi.
Her gidişimizde bir parça alır.
Parçamızı almaya mecalim yok.
Bizden kim bir parça koparırsa
Koşar sona doğru.
İnadına,
Soluksuz,
Tükenmeden.
Biz eksiğiz artık.
Ne inat edebilir,
Ne soluksuz gidebilir,
Ne de tükenmeden yaşayabiliriz artık.
Bu şehrin çok tozunu yuttu
Bu ayakkabılar.
Hayırsız ama!
Gelemiyor yollarına nedense.
Senin yolunun tozlarına öksürüyor.
Can çekişiyor gibi
Ve ben çok korkuyorum,
Ölecek ama gidemeyecek diye.
Kitaplarla ilgili düşüncelerimiz, alıntılarımız; kitaplarla aramızdaki savaştan arta kalanlardır. Desteklediğim tek savaş bu.
Kor Düşseydi
Kor düşseydi keşke yüreğime,
Bu yine anlaşılır olurdu.
İçimde suyu kesilmiş bir fıskiye,
Birdenbire buruşup soldu.
Hoşçakal diyebildim güçlükle,
Sesimi iğneden geçirerek.
Dönüp arkama yürüdüm,
Adım adım gittikçe küçülerek.
Sen bana bir gurbet sundun,
Buğulu çocuk gözlerinle.
Öpüp başıma koydum,
Sevginin solgun güzelliğiyle.
Metin Altıok
Kitapların da mevsimi vardır. Birisi yaza çok yakışır, diğeri ise kışa ya da sonbahara.
Örneğin Dostoyevski kışın, soğuğun ve kasvetin hakim olduğu tarzda kitaplar yazdı. Yazın sıcağında Dostoyevski'yi ne kadar içselleştirebiliriz ki?
Bazı kitaplar bazı mevsimlere saklanmalı.
Kütüphaneden aldığınız kitapların üstünü çizip not almak düşüncesizlik değil midir? Sizden sonra belki yüzlerce kişi o kitabı okuyacak. Neden bir çok şeye sahipken hâlâ kütüphanedeki kitaplara da sahibi gibi davranıyorsunuz? Bari bırakın onlar biraz nefes alsın mülkiyet ve sahiplenme hırsının farklı boyutlara ulaştığı bu dünyada.
Emekçi kardeşlerim, yoldaşlarım; 1 Mayıs bayramımız kutlu olsun. Çilemizin adı EKMEK KAVGASI...
Yenilmişsem
Elim kolum bağlı
Boynumda yağlı ip
Gelip dayanmışsam
Darağacına
Dudaklarımda yarın
Gözlerim yarınlarda
Unutmak mı gerek seni
Kapılar kapalı
Tutulmuşsa gece
Kapkara yollar
Sıcacık bir sevgi
Sunmayacak mıyım
İnsanlara?
Bakmayacak mıyım yarınlara
Seslenmeyecek miyim
İnsanlara?
DENİZ GEZMİŞ
Ben içeri düştüğümden beri,
güneşin etrafında on kere döndü dünya.
Ona sorarsanız:
'Lâfı bile edilmez,
mikroskobik bir zaman...'
Bana sorarsanız:
'On senesi ömrümün.'
Nazım Hikmet...
Çalışmak bir keyifken hayat zevktir; çalışmak görevken hayat köleliktir.
MAKSIM GORKI
Bugün en büyük TUTUNAMAYAN'IN kendinden ayrılışın yıldönümü...Işıklar içinde uyu...-OĞUZ ATAY- 13 ARALIK 1977
İki çay söylemiştik orada biri açık, keşke yalnız bunun için sevseydim seni...