Atanmayı beklemeyen Arapça öğretmeni kadar kafam rahat olsa yeter be!
İnstagramı ve x'i telefonumdan kaldırdım kafam çok rahat. Dünyadan haberim yok. Bizi o kadar aşağı çekiyorlar ki bir de buradan kurtuldum mu tamamdır
her günüm sürekli bir şeyleri özlemekle geçiyor neyi özlediğimi bilmiyorum hoş bundan öncesinde çok da iyi hatırlanacak ve özlenecek bir yaşantım yoktu açıkçası.
genel olarak hep düşük modda, üzgün kaygılı sürekli stres içinde olan biriyken şu an en ufak rahatlık bile beni rahatsız hissettiriyor.
bi kafede oturmak yolda hiçbir şey düşünmeden bile kafam rahat yürümek kaygısız da durabilmek kötü hissettiriyor. Mutlu olamıyorum.
Ben iyi hissedemiyorum bütünüyle.
sürekli yaptığım her şeyi ben bunu hak ediyor muyum süzgecinden geçiriyorum.
mutlu olmamaya kodlanmış bir beyin ile mutluluğu zorlamak o kadar zor ki.
çabalıyorum bir şekilde ama yarım yamalak.
ne yapacağımı bilmiyorum tam olarak.
Karşımdaki insana gösterdiğim iyi niyet benim insanlığımdı. Onların bunu suistimal etmesi de onların insanlığı. Benim kafam ve vicdanım rahat. Sonuçta herkes kendine yakışanı yaptı..! 🌾
uyumadan 30 sn önce yazıyorum bu satırları,biralarımı bitirdim kafam o kadar rahat ki Boş mide dolu kafa içince böyle oluyor cok özledim her şey cok iyyi ki varsın öpüyorum yüzlerce kez herseyim
Artık bazı şeyler için mücadele etmiyorum. Kafam çok rahat. Keşke daha önce de hiç kendimi yormasaymışım...
Fantastik Kitaplarda Sevmediğim Şeyler Part 2
Fantastik Kitaplarda Sevmediğim Şeyler Listesi
1- Karakterlerin gittiği yeri anlamamak. Bunu kelimelere nasıl dökerim bilmiyorum ama şöyle ki karakterler bir yerden bir yere kolayca gidiyorsa benim kafam karışır. Bir de haritası yoksa daha çok karışır. Genelde eski çağ döneminde geçen fantastikler okuduğum için ulaşım zor ve anlaşılması gereken bir şey bence.
2- Sadece beyaz karakterler olması. Bu kimin sinirini bozmaz ki? Dünyada sadece beyazlar olamaz, memleketinize hiç mi mülteci ya da göçmen falan gelmiyor?
3- Her karakterin kusursuz yazılmaya çalışılması. Lütfen bize nefret etmemiz gereken fakat bizim sevdiğimiz karakterler verin. Kimse kusursuz değildir ve herkesin kusursuz olduğu dünya gerçekçi gelmez. Kusurlar insanı insan yapan şeydir. Fantastiklerde insandan ziyade varlık desem daha rahat olur gibi ama neyse.
4- Bu kitaplardan çok okur kitlesinde ama zayıf karakterlerin yerilmesi sinir bozucu. Herkes güçlü olacak ya da kılıç tutmasını bilecek diye bir şey yok. Bir savaş olduğunda eli kılıç tutmuyor diye onu sevmemek çok saçma (Sansa Stark get behind me.)
5- Ana karakterlerin %90'ının ya çok fakir ya da çok zengin olması. Bu çok sinir bozucu. Aile dramı severim ama niye herkes ya çok fakir ya da çok zengin?
Ece
@ecnre
·14 Nisan 12:34
1- Worldbuilding'in geride kalması. Sırf bu yüzden Romantasy sevmiyorum. Aralarındaki romantizmi okumak istesem fantastik okumazdım diye düşünüyorum. Fantastik kitapta yeni dünyalarla tanışmak aralarındaki romantizmi okumaktan daha güzel. (Bu arada çekim istemediğim anlamına gelmez tabii PDKPEKFPEM Sadece sub-plot olsun yeter)
2- Ciddiyetsizlik. Bir savaş ya da olay varken karakterlerin ciddiyetsiz olması beni sinir ediyor.
3- Kitabın tropelar için yazılması. Trope sevmeyen biriyim, bir kitabın çizgilerle sınırlanması sinir bozucu (en sevmediğim trope who did this to you ve her fantastikte var) Enemies to lovers yazan herkes genelde aynı şeyi yapıyor. "Senden asla nefret etmedim, seni hep sevdim." Yürü git Allah aşkına. Enemies to lovers dediğin birbirini gırtlaklayacak insanların aşık olmasıdır. Bir de booktok birbirinden nefret eden iki insanı görünce şu etiketi yapıştırıyor. Enemies to lovers dedikleri çoğu kitap enemies to lovers değil bile. (örneğin 
Kırık Bir Kalp kesinlikle enemies to lovers değil, evajacks arasındaki ilişki bir trope'a sığmaz.)
4- Açık smut sahneler. Herhangi bir kitahın affedersiniz porno olması hoş değil. Özellikle bir kitabı sırf smut için okuyanları sevmiyorum. Romantik kitaplarda tolere edilebilir ama fantastikte çok gereksiz.
5- Güçlü karakter yazacam diye overpowered yazanlar. Karakterin yenilmesi onun güçsüz olduğu anlamına gelmez. Yenilmesi ise bir açıdan onu gerçekçi ve relatable yapar.
Bu kadar aklıma geldi ama daha çok olduğuna eminim. Sizin sevmediğiniz şeyler nedir?
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
Akıl, akıl... Gel beraber oyun oynayalım
Akıl gibi nimet yokmuş hakikaten. Yirmi dört yaşımdaki dinç zihnime geri döndüm. Nasıl oldu bilmiyorum ama elimizden tutan birileri oldu demek ki. Ben bipolar falan değilim artık. Kafam çok rahat. Artık bundan sonra emir almadan çalışmak istiyorum. Hiç darlantıya-zorlantıya gelemem. ✅🥳✌️
