<<Gerçi aynı zamanda mahkemede mübaşir de sayılırım, ama yargıçları tanımam. Kim bilir belki de pek sıradan bir mübaşir yardımcısıyım. Yani kesin olarak şuyum ya da buyum diyemem.>> Kafka güldü. Söylediklerini anlamadımsa da ben de katıldım gülmeye.
<<Kesin bir şey varsa, o da acıdır>>, dedi Kafka ciddi bir edayla.
Sayfa 12 - Cem yayıneviKitabı okudu
Zenginlerin lüksü, nasıl yoksulların sıkıntısıyla ödeniyorsa, Marquis de Sade da başkalarının acılarıyla sağlıyabiliyor yaşama sevincini.
Sayfa 73 - Bilgi Yayınevi, 1. Basım, 1966
"Kitaplar birer uyuşturucu."
Sayfa 25 - Bilgi Yayınevi, 1. Basım, 1966
Kafka sözümü kesti.
"Şifre filan değil.Büsbütün Kafka değil Samsa.Dönüşüm itiraf değildir,-belli bir anlamda-boşboğazlık olsa da."
Sayfa 23Kitabı okudu
“Kutsal kitabın insanları, bir yasayla bağlanmış bireyler topluluğudur. Oysa bugünün yığınları, topluluğun her türlüsüne karşı koyuyorlar. İç yasasızlıklarından dolayı birbirlerinden kopuyorlar. Tedirgin devinişlerinin itme gücü budur. Yığınlar, bir evecenlik, bir konuşma, gümbürtülerle geçiyorlar çağın içinden. Nereye gidiyorlar? Nereden geliyor? Bilen yok. Nice yol alırlarsa, onca az yaklaşıyorlar ereğe. Güçlerini boş yere kullanıyorlar. İlerlediklerini sanıyorlar. Böylece -uygun adım yürüyerek- düşüyorlar boşluğa. O kadar. İnsanoğlu yurdunu yitirdi artık.”
Sayfa 98
“Her gerçek sanat belgedir, tanıklıktır” dedi Franz Kafka.
Sayfa 55 - Bilgi Yayınevi
"Gençliğin geleceğidir yaşlılık, ergeç ona ulaşacaktır. Öyleyse kavga niye? Daha tez yaşlanmak için mi?"
Sayfa 31 - Bilgi Yayınevi, 1. Basım, 1966
Cümleler, insanlar için duyulan özlemle dolu. Yani kökünde, büyüme özlemiyle, küçük Ben’in genişlemesi için duyulan özlemle, topluluk özlemiyle. Böylece küçük, üzgün Ben’in yalnızlığından kaçıp, çocukça delilikler kargaşasına sığınılıyor. İsteğe bağlı, dolayısıyla tatlı bir yanılgı. Ama yanılgı. Kişi kendini yitirince özgeyi nasıl bulabilir? Özge- yani, bütün görkemli derinlikleriyle dünya- ancak sessizlikte açar kendini.
Sayfa 90
Taşradaki eniştesine yaptığı kısa bir ziyaretten döndüğünde, Franz Kafka’ya hoşgeldine gittim: “Artık evdesiniz yine.”
Kafka üzgün gülümsedi.
“Evde mi? Ben annem ve babamla oturuyorum. O kadar. Doğru, küçük bir odam var, ama o ev değil ki; daha da çökmek için, iç tedirginliğimi saklayabileceğim bir sığınak.”
...
"Öyleyse sizin gözünüzde basın, doğrunun hizmetinde değil."
Ağrılı bir gülümseme, Kafka'nın dudak kenarlarını kıstı.
"Yaşamanın gerçekten büyük ve değerli şeylerinden olan doğru satın alınamaz. Doğru, sevgi ya da güzellik gibi, armağan edilir kişiye. Oysa gazete, alınır satılır bir maldır."
Sayfa 70 - Bilgi Yayınevi, 1. Basım, 1966
"Kitap başlıkları sarhoş ediyor beni" dedi Kafka."Kitaplar birer uyuşturucu."
Sayfa 25Kitabı okudu
'bir oyun oynadığımı itiraf ediyorum.'
..bağışlanma dileyen bir gülümseme söz konusu jestlere eşlik ediyor, bu gülümsemeyle adeta şöyle söylemek istiyor Kafka: 'Yalan değil, bir oyun oynadığımı itiraf ediyorum. Ama umarım oyunum hoşunuza gidiyordur. Ve sonra - sonra böyle yapmamın tek nedeni, pek kısa süre sonra bana anlayış göstermenizi sağlamaktır.'
Sayfa 14 - Cem yayıneviKitabı okudu