"Ne çok güldük! Gül gül öldük! Gerçekten gülmüyorduk ama gerçekten ölüyorduk."
Ece TemelkuranKitabı okudu
"Güler misin ağlar mısın?'' diyorduk, sanki ikisi yapışık kardeşlermiş gibi. Birde başka güzel komik lafımız vardı bizim: "Ölür müsün öldürür müsün?'' Onu da niyeyse gülerek söylüyorduk. Yeni değil yani, gülmekle ölmek bizim dilimizde kardeşti. Çok güldüğümüz için değil muhakkak. Belli ki gülünecek kadar çok ölüyorduk.''
Ece Temelkuran
1k yoldaşları:)
Kitaplara düşkün birilerini görünce , onu aynı yolu yürüyen can dostum olarak görürüm.
"Dünyamızı birilerinin güzelleştirmesini beklemek yerine, kafamızı kitaplara gömüp kimselere minnet etmemek en iyisi. Bitmemesi için ara verdiğimiz kitaplara benzeseydi ya her şey..Bir müddet sonra, kendimizi de zamana bıraktık." dedim.
Filozoflara denk gelseydim,
Aklımın değil
Kalbimin duvarını kazıyan,
Sorulara cevap arardım ilkin...
''... Bazen kendimi rafa kaldırıp orada kitaplara yaslanarak unutulmak istiyorum ...''
“Evet, belki sıfırın gücü yoktur. Ama unutma ki sıfırın kaybedecek bir şeyi de yoktur.”
Sayfa 5 - Bob MarleyKitabı okuyor
“Kitap okumanın zararları da var elbette. Bittiği zaman hayata geri dönüyor ve mecburen yaşamaya devam ediyorsun."
Sayfa 24Kitabı okudu