Yurtlarda büyüyen çocuklar diğer çocuklardan ne çok iyi ne de çok kötüydü ama terk edilmişlikleri, yalnızlıkları, yaşadıkları travma onların acımasızlığını artırıyordu. Sanki hayattan daha o yaşlarda öç almaya başlıyorlardı
Sayfa 138Kitabı okudu
Bir şaka, suça doğru atılan ilk adımdır
Sayfa 138Kitabı okudu
Kısacası ölümden değil yaşamdan korkuyordu. Vicdan azaplarıyla ve alçaklıklarla dolu, eksik bir yaşamdan korkuyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
“Japonların Stoacı bakış açılarına alışmıştı: Bir sorun karşısında hiçbir şey yapamıyorsan, bir şekilde onu yok farz edeceksin. “
"Basit bir hayatın mı olsun istiyorsun? Sürüye yakın dur ve orada kendini unut."
Sayfa 58Kitabı okudu
Aklınızı başınızdan alacak bir insan avı Doğan güneş karardığında, Geçmiş, çıplak bir kılıç gibi keskinleştiğinde, Japonya artık bir anı değil, kâbus olduğunda,Kaiken’in zamanı gelmiş demektir.
"Gözü dönmüş bir ruh, güçsüz bir ruhtur."
"Dünkü hatalar bugünün kabuslarıdır."
Arka planda başka bir şey fark ediyordu.
Yalnız kaderini.İçsel arayışını.
Çünkü Naoko hep yalnız olmuştu.
" O Anka Kuşu'ydu. Ne erkek ne kadındı.Ya da her ikisiydi. Özgürdü ve ölümsüzdü."
Japonya'da "Dünkü çiçekler bugünün rüyalarıdır" denirdi. Naoko buna bir ekleme yapabilirdi "Dünkü hatalar bugünün kabuslarıdır."
Sayfa 351 - Doğan Kitap
"Acı, kanser gibidir. Kurbanın dayanıklılığıyla beslenir."
"En iyi fikir, her zaman en kötüsüdür."
Freud " Kabus, bastırılmış, geri plana itilmiş bir isteğin gerçekleşmesi, görsel açıdan ön plana çıkmasıdır." diyordu.
"Kötülükten ne kadar çok korkarsan, onu o kadar üstüne çekersin."