Ağır hastalık geçiren bir dostu ziyarete gitmiştim. Gözyaşları içinde şikayet ediyordu: "Allah, pırlanta gibi üç çocuk verdi. Fakat iş peşinde koşarken onları kucağıma alıp doyasıya sevemedim. Onlar büyüdüler, şimdi yuvadan uçmak üzereler. Ben ise hastalandım yataklara düştüm. Zannederim artık çok geç kaldım."
Geç kalmak...
Bütün nâdânların buluştuğu tek kavşaktır.
Sayfa 69