Yoldaş söze şöyle başladı: "Yeni üye alımı şu anki en öncelikli mücadelemiz olmalı. Dışarıdaki normal insanı nasıl buraya çekebiliriz?" dedi ve ben gülmeye başladım.
Biz her zamanki gibi ölüm oyunlarına devam ediyoruz. Aşık oluyoruz, başkalarının manda yüreklerine sığdıramadıklarını biz saniyeler içinde o çılgınca atan kalplerimize sığdırıyoruz
Kendimi bildim bileli topluma karşı savaş veriyordum. Önce kadın olarak görülmekten nefret ediyor, çoğu erkekten daha zeki olduğumu düşünüyordum. İspat etmek için de burnumu hemen her deliğe sokuyor, erkeklerin yaptığı her işi yapmaya çalışıyordum. En büyük çıkmazım hassaslık, duygusallıktı. Ne kadar güçlü olmaya çalışırsam çalışayım, büyük hayal kırıklıklarına uğruyordum. Birinin omzuna yaslanıp ağlamayı çok kadınca bulduğum için içimdekileri hep saklıyor, güçlü kadını oynuyordum.