Siz hiç benden özür dilediniz mi? Onca kavgada hiç mi haklı olmadım, haklı çıkmadım? Kimsenin benden özür dilediğini hatırlamıyorum. Yapmayın nolur, denge demiyorum, artı sapmalar varsa eksi sapmalar da vardır diyorum. Hiçbir şey yoktan var olamaz, vardan yok olmaz diyorum, su 100 derecede kaynar, ısınan hava yükselir diyorum, yani en azından müdahale edip hayatımı yanlış yönlendirdiğiniz için özür dilemeliydiniz diyorum. diyorum, diyorum...
Hep ama hep aynı şeyi yaptım, sevgi aradım, sevgi istedim. Tatminsiz, doyumsuz, isterik bir şekilde, en çok sevgiye ihtiyaç duydum.
Hey millet, ben ölmeye karar verdim. Niye biliyor musunuz? Çünkü yaşım 27'ye geldi dayandı, benim gibiler daha fazla yaşamamalı. Allah korusun, ya ölmeye değil üremeye karar verseydim! Neyse ki aklım hala başımda, sahneye girmem gereken yeri ayarlayamadım ama çıkmam gereken yeri biliyorum. Kendinize iyi bakın, kötü alışkanlıklardan uzak durun.
Devletimiz hastalığı sevmez,kolerayı da saklar , bağımlıyı da saklar...Yok saymak uğraşmaktan daha kolay tabii...
Sayfa 120Kitabı okudu
"Elimde enjektör, öylece kalakaldım.Çok klasikti,ama ben de arkamda bir şeyler bırakmalıydım.En azından ölümü tercih ettiğimi bilmeliler diye düşündüm."
Sayfa 119Kitabı okudu
Yazacak bir şeyim de kalmadığına göre...Evet, artık bitti,perde!
Sayfa 115Kitabı okudu
Hiçbir anne baba kendinde kusur aramıyor,hep aynı tekerlemeyi söylüyordu:"Çalıştım, çabaladım,yemedim,yedirdim,okusun,adam olsun diye elimden geleni yaptım, bir dediğini iki etmedim ama şimdi onun bize yaptığına bak,vallahi yaşlandım, çöktüm,ölümüm bu çocuk yüzünden olacak, doktor, hastane her şeyi denedik gene başlıyor,gene kullanıyor..."
Sayfa 112Kitabı okudu
Suçu sevmekti, ölümle cezalandırdım.
Sayfa 110Kitabı okudu
Seni çok fazla bekleyebileceğimi sanmıyorum ama bu tarafa gelirken bari biraz güzel dedikodu ve değişen bir şeylerin haberini getir.SENİ SEVİYORUM.
Sayfa 110Kitabı okudu
"Başarısız ressam kendi kanıyla son resmini yaparak intihar etti."
Sayfa 108Kitabı okudu
Yaşam artık iyice çığrından çıkmıştı.Pollyannalar bile intihar ediyor,ben hâlâ yaşıyordum.
Sayfa 107Kitabı okudu
Ama ne demiş adamın biri: İntihar, umutsuzluk ile cesaretin kesiştiği yerde gerçekleşir!
Sayfa 107Kitabı okudu
Son kez modelliğimi yapar mısın?
Sayfa 106Kitabı okudu
Bir kısmı ulaşamadığı ciğere mundar diyor.
Sayfa 102Kitabı okudu
Yaşantımın somut bir ispatı olsun istemesem,sadece kadavra olmayı kendime yakıştıramıyor olmasam,çoktan ölmüş olurdum.Ama adını koyamadığım,yapmam gereken,bitirmem gereken bir şey vardı.O anı bekliyordum.Sonuçta bu hayata tanıklık eden biri değil miydim ben de?Bu tanıklığın bir anlamı olmalıydı, bir işe yaramalıydı,ama neye?
Sayfa 102Kitabı okudu