Tam 1 yıl...
Acı ve âdice ihanetin üzerinden geçen tam 1 yıl..
İçimizdeki hainlerin, vatanımıza karşı ayaklandığı, kanlı saatlerin üzerinden geçen tam 1 yıl..
Ömürler de geçse, asla unutulmayacak bir destan yazıldı. Kanla yazılan savunma destanı, canla korunmaya çalışılan ülke destanı...
"Bir mıh bir nalı kurtarır, bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir orduyu, bir ordu bir ülkeyi kurtarır." diyordu.. Evet, o gece ordumuz milletimizdi. Canı pahasına dimdik duran kahramanlarımız...
Çünkü; ayakta ölmek, diz üstü yaşamaktan daha onurluydu. Mühim olan düşmemek değil, her düştüğümüzde el ele kalkabilmekti. Burası kitap sitesi, bu yazının ne işi var burada diyecek olan arkadaşlara şunu söyleyeyim; " Bazen hayat, en önemli kitaptır. Okuyabileceğimiz sayfaları olmasa da, hissedebileceğimiz ruhu vardır."
Bazıları tarih okur, bazıları da tarih yazar.
15 Temmuz darbe girişiminde şehit olan tüm canlarımızı, cananlarımızı rahmetle, saygıyla, duayla anıyorum. Rabbim mekanlarınızı cennet nasip etsin. Alınlarınızdan ve güzel yüreklerinizden öpüyorum.
Unutulmasın ki kanla alınan, sadece kanla verilebilir. Tüm hainler bir araya gelseler, 1 karış toprağımız kadar değere sahip dahi olamazlar. Allah'ın şaşmayan adaleti, elbet onun da hesabını soracaktır..
~Pınar Akdeniz
Levha IV
geriye neyin boşluğu kalır,ihanet bizden ayrılınca siya?
ihanet,mademki doğurabileceğimiz bir cansa
hançeri bugüne kadar neden taşıdık karnımızda?
madem ki hakim mahkumdur gerçekte
neden bu yargılama?..cevap ver!
madem ki tek hüküm kılıçtır hükümdarda...cevap ver!
madem ki ölenle ölünmüyor gerçekte ip kimin boynunda?
levha.
işte gögsüne
Adnan Yücel, Acıya Kurşun İşlemez
Sabrın çalkalanıp taştığı sulardadır
Çığlıklarla parçalanmış uykularda
Buruşturulup atılmış aşklarda
Ve çalınmış mutluluklardadır
Ses ile yürek
Büyük rüzgârların o yanık şarkısı
Hâlâ yükselir içimizden dağılır
Coşkunun doruklarında sürer yankısı
İlk kurban adanırken bir nehire
Korkunun ilk nişanında başlamıştır
Gözyaşının ilk
Haçlıların elinden Kudüs’ü yeniden fetheden Selahattin Eyyubi yaşlılara, kadınlara, çocuklara hatta esir savaşçılara dahi hiçbir şekilde dokunmamıştır. Halbuki haçlılar, Kudüs’ü işgalleri sırasındaMüslümanlara mescidi Aksâ’ya toplanmaları ve beyaz bayrak asmalar halinde hiçbir zarara uğramayacaklarını belirtmişler, ardından da müslümanlara mescidi Aksâ’ya toplanmaları ve beyaz bayrak asmalar halinde hiçbir zarara uğramayacaklarını belirtmişler, ardından da mescide sığınanları teker teker öldürmüşlerdi. Öldürülen alim, zahid, kadın ve çocukların sayısı yetmiş bini bulmuştu. Tarihte tespit olunan ve papaya yazılan bir mektuptaki Şu cümleler, insancıl oldukları iddiasındaki insanların gerçek yüzlerini açıkça ortaya koymaktadır: “Sokaklar kanla doldu. Atlılarımız sokakları dolaşırken Müslüman kanı atlarımızın topuklarını örtmekteydi.”Bütün bunlar, Lawbo isimli tarihçinin “Tarih İslam ordularından daha şefkatli ve adaletli fatihlere rastlamamıştır.“ diye nitelendirdiği komutan ve askerlerimizi övmek için söylemiyoruz.
Bize insanlığın 20. asırda yaşayan hümanizm propagandacılarından, yılın bir tek gününü analar, babalar, çocuklar günü ilan edenlerden ne denli ileride olduğumuzu belirtmek için, kendilerinin sakladıklarını bildiğimizi ve gafil insanlar dışında bir kimseyi kandırmadıklarını belirtmek için söylüyoruz.
