Bazen bir problemi çözmenin yolu onu bir süre unutmaktan geçiyordu.
"kafamda imkansız bir soru
kalbime saldırıyorum
ne hazin bir bölge! heyhat!
ne kanlı bir hesaplaşma bu
ne dur durak bilmez yollar geçtim
kulak kabarttım damarıma
soracağım sorunun yanıtı sendedir ey damar-ı kalbimin"
(Taha Ayar)
Hep okuduğun haberlerden biri de sen mi olacaksın şimdi? Bakıp geçtiğin satırların içindeki “ölü” sen olacaksın ha: “Kanlı hesaplaşma!” “Bana ne!” dediğin o haber başlığına senin kanın akıyor şimdi. Senin öldüğüne niye üzülsünler ki, yaşadığını bile bilmiyorlardı ki... Sen yumuşacık yorganlara sarılıyken ölen kaç kişiyi dert edindin ki..!
