Sağlam bedende kanser gibi,
Alışmak da yol savaşmak da yol.
Ben kanseri bile yenmistim, girdiğim bütün savaşları kazandım.
Sonra sen çıktın karşıma
Ve gözlerine yenik düştüm.
Sonra tamda bugünlerde bir kez daha bir savaşa girdim ve sen kazandın
İşte beni yenemeyen kanser yerine sen beni yenip gittin.
Kansere tedavi bulmak için çıktığım yolda kanser olmama az kaldı.
+ İnsanlar neden ölür ?
- Değişir ; kalp krizi , kanser , kaza , yaşlılık.
+ Yani , ölüm ne demek ?
- Kalbin kan pompalaması durur , beyne kan gitmez , hareket durur , her şey durur . Her şey biter .
+ Geriye ne kalır ?
- İnsan ne yaşamışsa o . Bu onun anıları ve bıraktıklarıdır. Anılar önemlidir. Birisini belli özelliklerini ve belli yanlarını hatırlarsın.
+ Hiç ruhtan bahsetmedin.
- Ruh diye bir şey yok.
+ Teyzem olduğunu söyledi.
- Bazı insanlar ona inanarak daha rahat eder.
+ Sen inanıyor musun ?
- Ben mi ? Açıkçası bilmiyorum . Neden ? Ne oldu ?
+ Hiç , sadece , soruların cevabını bulduğumda mutlu oluyorum . Bir de güvercinler ekmek kırıntılarına geldiğinde.
Dekalog 🎬
Lanet olsunnnnn dememek için kendimi zor tutuyorum
Bir kanser hastasının tedavi olabilmesi bu kadar zor olmamalı😏😏😏 iki gündür bir hastane bir yurtdışı ilaç Türkiye eczacılar birliği arasında mekik okuyorum
Resmen rapora nokta konulmamış diye beni tekrar hastaneye gönder bu zihniyetinde cezasını …..
Ölmesine bir gün kalan evsiz bir kanser hastası sıcak bir gece geçirebilmek için hastaneye gider. Doktor da acır ve onu bir odaya alıp yatırır. Kanser hastasının acısı her geçen saat artmaktadır ama acısını dindirecek ilaç (morfin) almayı reddeder. Doktorun baskıları da sonuç vermez. Fakat doktor bir türlü bu durumu anlamaz ve hastayı sorgulamaya başlar. Doktor, hastanın acısız bir şekilde ölmesini sağlamanın derdindedir. Ölümcül hasta, doktora acı çekerek ölme isteğini şöyle açıklar: “Beni hatırlamana ihtiyacım var. Birinin beni hatırlamasını istiyorum. Ailem yok. Arkadaşım yok. Gerçek bir işim bile yok. Huzur içinde ölürsem herhangi bir hastadan farkım olmayacak. Ama acı çekerek ölürsem… Bir şeyleri değiştirdiğimi bilerek ölmek istiyorum.” Ve doktor ikna olur. Adamın acı çekerek ölümünü izler. O kadar aciziz ki, hayatımız hatırlanmamıza fayda sağlamıyorsa ölümümüzün hatırlanmasını istiyoruz. Herkes bir şekilde hatırlanmanın derdin de.
Sulhi Ceylan
Dünyalar arasında bir ruh taşıyan Rahibe Siren. MÖ 480 dolaylarında Xanthus, Türkiye'den Likya mezar kabartması.
Ölüm Kapısı
Ölüm anında, insan ruhu ters bir gebelik yolculuğuna başlar, gebelik aşamalarından geçerek bilinçsiz dişil zihnin en derin ilkel köklerine iner ve bu sayede Büyük Ana'nın Dünya Rahmi ile tekrar birleşir. Oradan,
ÖNCE BEN KOPTUM HAYATTAN
Zaman ağını örmüş sevgimiz zamana yenik düşmüş
Telli duvaklı geldiğin gün eskilerde kalmış
Yağmur güneşle beraber yağarken bir atın üstünde sen
Beyaz gelinliğinle yolları aşıp gelmiştin
Sana verecek temiz bir sevgim vardı
Aşkla dolan yüreğim seni bekliyordu
Biz yokluk içindeydik
Bu yokluğu düşünmeden gelmiştin gönlüne
Yıllarımız bu köhne
Rica ediyorum şuna bir göz atın, insanlar şiddeti güzelliyorlar ve aralarında bu incelemeyi zar zor buldum! Kendine saygısı olan, hemcinsine saygısı olan biri bu kitabı da Bora'yı da sevemez. Resmen kanser oldum okurken, sanatı kirletmeyelim, sanat bu değil... Yazarlarımızın gözü yaşlı. Seviliyorsunuz...
