kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde
kaç kilo çekerdi yalnızlık
kaç kere ezildim altında
yaz yağmurlarının
belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları
her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk
hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize
Kara sevdam, özgürlüğüm, esaretimsin
Her bitişte başlangıcım, cesaretimsin
Yeryüzünde böyle bir aşk görülmedi
Hiçbir adam senin kadar sevilmedi
Herşey bildik, herşey sıradan
Herşey günlük, herşey olağan
Bir sen varsın bu hayatı anlamlı kılan
youtube.com/watch?v=7sO6ARz...
O şimdi ne yapıyor
şu anda şimdi, şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
— hey gülüm,
beyaz, kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi!...—
O şimdi ne yapıyor,
şu anda, şimdi, şimdi?
Belki dizinde bir kedi yavrusu var,
okşuyor.
Belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir,
— her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren
sevgili, canımın içi ayaklar!...—
Ve ne düşünüyor
beni mi?
Yoksa
ne bileyim
fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi?
Yahut, insanların çoğunun
neden böyle bedbaht olduğunu mu?
O şimdi ne düşünüyor,
şu anda, şimdi, şimdi?...
_Nazım Hikmet Ran
"Bizim buralarda Ross, her şey aynı anda oluyor.
Aynı anda patlıyor birbirimizin gözü önünde bir bomba
Bir küçük kız. Ölüyorlarız.
Birinin kolu kırılıyor, sızdırmayın, kalsın yen içinde diyorlar.
Yen içinde patlasın ödünüz!
Aynı anda kaza geçirir misal trafik canavarı imgemiz
Bir otobüs dolusu genç, hangisi öldü, kurtuldu mu benimki diyemeyiz.
Benimki diyemeyeceğimiz bir yerdeyiz biz Ross.
Odalardan kara kara milyarlar yürür biryerlere
ve aynı anda dilenir soğukta yerli ve suriyeli dilencilerimiz
ve hah tam sırasıymış gibi aynı gün kırar kalbimizi sevgilimiz
Taksim sıraselviler soğukta sıra sıra elini ısıra ısıra Ross!"
Birhan Keskin
74 seçicinin önerdiği 405 kitap arasından seçilen 40 kitap.
“40 Kitap” listesi öğretmenlerin, öğrencilerin, her kuşaktan ve meraktan okurun ilgi alanına girdikçe amacına daha çok yaklaşacak. Dileyen bu listeyi başucuna koyabilir, derslikteki panoya asabilir, okul yönetimine önerebilir ya da arkadaşına gönderebilir, gazetesinde yayımlayabilir ve
Ruhumun geçirdiği kara kış.. ölümü arzulayacak kadar karanlıklara dalmış halime çok gerilerden bakıp sabreden çocuksu halim.. bir yanımı diğerine sığınmaya çalışırken yakaladım.. kabul edilmedim kendime.. bu yetimlikten öldüm.. bütün bunların en nihai sonucu önce dirilmeyi beklemek sonra buna hergün azar azar şahit olmak oldu.. ve elbette bana Ölüleri Dirilten can vermiş, içimde yeni bir ruh var etmiştir..
Dirilmeyi Beklerken