Oysa bütün çiçekler masumdu
Oysa bütün çiçekler masumdu
İçlerinden birisi öfke ile baktı
İncelmiş boynu kopmak üzereydi
Gözyaşları yanaklarından süzülüyordu.
Bombalar gök gürültüsü gibiydi
Soğuk yatağı demir bir kule
Gece ışıkları sönüktü
Biz, bir ipte oynayan kalbe zül bir kuyu
Haykırsak, kara bulutlar çoşacak
Ayrı kalmak nedir bilmeyen kök ve toprak
Kim ağlayacak da bu ağaç susacak
Hem kara hem kara hem de kapkara
Esmer bir ağzın tenimize sardığı hırka
Biz gidecektik , yüzerek gidecektik
yol ki önderi azam
Ekberi hülya, nazenin bir kuş ölüsü, cüzisi bir hasretin
Ve'l asr ve'l asr
En çok bu vakitte sevişmek güzel
En kara yanlarımızın kızıl gölgesi
Şemş ve kamer şems ve kamer
Biz ki kupkuru bir kuyu ipi
Biz ağlamasak kapkara bir bulut gibi
Kalbimiz bereketinden kesilecek......
Kıyamet
İyi insanlar kötü insanlara dönüşecekler ,
Menfaat çoğalacak , aydınlar yitip gidecekler
İnsanlar birbirlerinden nefret edecekler ,
Arkadaşlar birbirlerinin kuyusunu kazacaklar ,
Dünyanın adaletsizliği genç bedenleri solduracak,
Genç yazarlar bir bir yitip gidecekler , kapitalist sistem dünyaya hakim olacak ,
Adaletin figüran haksızlığın
Ey Yar
Lapa lapa yağıyor kar
Düsüyor saçlarıma
Ellerime
Savruluyor
Savruluyor
Senin
Sapsarı
Sapsarı
Onlar;
Ağızlarında salyalı şarkıları,
Ayaklarında potinleri,
Kıpkızıl düşünceleri ve kapkara vicdanları ile geldiler...
Onlar;
Çağdaş medeniyet adına,
Yeni bir düzen adına,
Eşitlik adına,
İnsan hakları adına, dediler...
Potinleri kirletti kutsal toprakları,
Kızıl ve kara renkleri kararttı gökyüzünü,
Çağdaş medeniyet, Eşitlik, İnsan Hakları...
masumların çığlıklarına dönüştü.
Sonunda vardığı yer kapkara bir şehirdi.
Önce
Gecenin tesiri sandı
Oysa gerçekten kara
Gün ışığı altında bile kapkaraydı şehir.