Kalbimize iki tohum ekili olarak geliriz dünyaya. Biri siyahtır, biri beyaz.. Biri iyiliktir, biri kötülüktür.. Bize verilen suyla hangi tohuma can vereceğimizse bizim tercihimize bağlıdır.. Bazen iyilik yeşerir kalbimizde bazen kötülüğün kara yaprakları dokunur kalbimizin duvarlarına. Her insanın içinde iyilik çiçekleri açmıştır ve her kalbi siyah dallar esaretine almıştır. Hayat bu, insan sadece tek bir tohuma su vermez. Kabul etsek de etmesek de kötü dediğimiz her kalpte iyilik yatıyor ve iyi sandığımız her insanın geçmişinde siyah lekeler var.. İnsanız; ne beyazız, ne siyahız.. Griyiz biz.. Belki siyaha yakın gri, belki beyaza yakın.. Ama ne beyazın masumluğunda, ne siyah karanlığında değiliz.. Griyiz..
Su Susuz Bırakmıştır Toprağı; Kan İremdir
Dara çekerken hüzün mutluluk hallacını
Tarih kim bilir nerde kaybetmiştir tacını
Şair sessiz ölmeli “âh” kokulu her izde
Akacak yön kalmamış artık; pusula kırık
Koynundan karanfiller derilecek denizde
Haramiler kuşatmış yârini ırakların
Kurtulmayı bekleyen azgın bir devdir hayal
Yalnızlık gözlerine köz koymuş ırmakların
Aslı nedir kimseler bilmiyor; can veremdir
Kelimeler ki, çarpıp duruyor karanlığa
İmge, bir kuraklığın ortasında Kerem’dir
Söz sahilinde umut savruluyor kum gibi
Su susuz bırakmıştır toprağı; kan iremdir
Şiir bin bir yerinden çatlamış, tohum gibiHâtıralar tarihin başucunda âvâre
Tarih hâtıraların ardında pâre pâre
Nurullah Genç
fecre doğru bir hüzün boğdu
ey uyanışı kalbin
ey toprağı deşen tohum
ey annem
ey acısı taze kalbim
ey gözyaşım süzülen
kuşun merhametli kanadı
ey Rabbim
içimi dışımı bilen
dağıt bu sıkıntılı hali
gökyüzünde kara kubbeler
fısıltılı bir dedikodu hali
dudakta kıpırtadı duam
MEVLÜD
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Zatına layık şekilde, hamdu sena Allah’a
Sınırsız selat ve selam, yüce Resulullah'a
Nurlandırıp güçlendirdi, bu biçare ümmeti
Verdi rahmetinden bize, habibi Muhammedi
suyun ayak sesi
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyiVe Allah, burada yakındadır,
Şebboylar arasında, uzun çamın altında
Suyun bilincinde,
Bitkilerin kanununda.Ben müslümanım.
Kıblem bir kırmızı
Bizim halimiz ne olacak acaba ?
.
Büyümemizin bazı dönemleri o kadar kafa karıştırıcı ki, büyümenin gerçekleştiğini bile anlamıyoruz. Düşmanca veya kızgın veya ağlamaklı ve histerik hissedebiliriz veya depresyonda olabiliriz. Bize bir kitaba ya da bir kişiye rastlamadığımız sürece, aslında değişim sürecinde olduğumuzu, ruhsal olarak daha önce olduğundan daha büyük ve büyüdüğümüzü asla düşünmezdik.
Ne zaman büyüsek, onu hissetme eğilimindeyiz, çünkü genç bir tohum, bir bitki olma yolunda kabuğundan çıkmaya çalışırken dünyanın ağırlığını ve ataletini hissetmelidir.
Çoğu zaman bu duygu hoş olmaktan başka bir şey değildir. Ama en tatsız olan, neler olduğunu bilmemek. İçimizdeki bir şeyin bekliyor gibi göründüğü, nefesini tuttuğu, bir sonraki adımın ne olması gerektiğinden emin olmadığı o uzun dönemler, sonunda beklediğimiz dönemler haline gelir, çünkü o dönemlerde bir sonraki için hazırlandığımızı fark ederiz. hayatımızın evresi ve büyük olasılıkla, kişiliğin yeni bir seviyesi ortaya çıkacak.
.
✍️
Alice Walker
📘
"Kelimeye Göre Yaşamak"