Aklın aşağılık saydığını kalp çoğu zaman güzel ve çekici buluyor.
Dmitri Fedoroviç birdenbire geri döndü.
-Dur Aleksey,bir itirafım daha var; ama yalnız sana ! Bak bana,dikkatle bak.Bak,burada işte,burada korkunç bir şerefsizlik hazırlanıyor.
Dmitri Fedoroviç, “Burada işte,burada” derken göğsünü yumrukluyordu.Bunu öyle tuhaf bir halle yapıyordu sanki sözünü ettiği şerefsizlik koynunun bir yerinde,belki cebinde ya da muska gibi dikili olarak boynundaydı.
-Artık beni biliyorsun: damgalanmış bilmeni istiyorum alçağım.Fakat şunu da bil ki,şu anda,göğsümde taşıdığım, vücut bulmakta olan ve buna engel olmak yahut izin vermek elimde bulunan -burasına dikkat et- bayağılık şimdiye kadarki veya ilerideki şerefsizliklerimin yanında hiç kalır.
Biraz sustuktan sonra,yine dudakları titreyerek “ Ne kötü şehir bu baba !” Diye ekledi. “Evet İluşa, pek de iyi bir şehir sayılmaz.” -“Başka,iyi bizi kimsenin bilmediği bir şehre taşınalım baba!” dedi.
-Beni görmeyi çok mu istiyordun ?
-Çok.Seninle iyiden iyiye dertleşmek ve her şeyimle sana açılmak istiyorum.Sonra da vedalaşmak...Bence insanların birbirlerini tanımaları için en iyi zaman birbirlerinden ayrılmak üzere oldukları andır.
İnsanlar özgür kaldıkça dünyanın bütün bilgileri onların karnını doyuramaz.Sonunda özgürlüklerini bir yana atarak, “Köleliğe razıyız, yeterki karnımız doysun!” Diye yalvaracaklar.Özgürlükle karın tokluğunun, dünya nimetlerinin bir arada olmayacağını anlayacaklar ve bunu aralarında hiç bir zaman paylaşamayacaklar.
“Her zaman sevgiden yana olun. Sevgi yardımıyla koskoca dünyayı avucunuzun içine alabilirsiniz.”
Sayfa 402Kitabı okudu
Yaşam nedeni
Sen haklıydın.Zira,insanların var olmasının sırrı yalnız yaşamakta değil,yaşamalarının nedenidir.Ne için yaşadığını kesin olarak bilmeden,insan yaşamayı kabul etmez,hatta dünya nimetlerine boğulsa bile kendini yok etme yoluna gider.
-Peki,dedi Alyoşa kederli bir dille; Ya taze bahar yaprakları,aziz mezarlar,mavi gök,sevdiğin kadın...Nasıl yaşayacak,neyle seveceksin onları ? ruhun,kafan böyle cehennemlik olmuşken mümkün mü ? Yo sen zaten onlara katılmaya gidiyorsun....yoksa dayanamaz kendini öldürürdün.
Göklerden ödül beklemek yerine erdemli bir yaşam sürdür.
Şan olsun dünyadaki ulu yaradana,
Şan olsun içimdeki ulu yaradana!..
İnanma boş kalabalıklara,
Unut kuşkuları.
Nekrasov
Ve kırıcı alçaklıktan
kurtulmak için insan
yaşlı toprak anayla
anlaşma yaptı sonsuza kadar...
Şeytan Tanrı'yla savaşıyor, savaş alanı da insan yüreği.
Akşamın yedisinde Ivan Fedoroviç trene binip Moskova’ya yollandı.
“Geçmişle,eski dünya ile ilişkisi,her şey birden bitti,oradan ne bir haber ne bir ses isterim artık ! Yeni âleme, yeni yerlere hem de bir daha geriye bakmadan...” Ama ruhunu sevinç yerine derin bir karanlık kapladı; kalbi ömründe duymadığı bir hüzünle sızlıyordu.Bütün geceyi düşünceler arasında boğularak,huzursuz bir şekilde geçirdi.
