evet doğru, kanlı mesih kurban olmaz, kurban eder. o kendini kendi kanıyla kurtardı ve ben onları kendi kanlarıyla kurtarıyorum. mesih günahkâr kılmıştı onları ve ben günahı üstüme alıyorum. onda acının şehveti vardı, bende celladın azabı. kim daha fazla yadsıdı kendini, ben mi, o mu? -yine de bu düşüncede bir delilik var.- birinden sonra hep neyi görüyoruz? gerçekte insandan doğan hepimizin içinde çarmıha geriliyor, hepimiz gethsemane bahçesinde kan ter içinde dövüşüyoruz, ama hiç kimse bir diğerini kendi yaralarıyla kurtarmıyor.
camille'im benim! hepsi uzaklaşıyorlar benden - her şey boş ve ıssız - yalnızım.
insanlar mezarda huzur var diyorlar, mezarla huzur aynı şeymiş. bu doğruysa senin kucağında zaten toprağın altındayım. tatlı mezar seni, dudakların ölüm çanları, senin sesin benim cenaze törenim, göğsün benim mezar tümseğim ve kalbin benim tabutum.