Korku suskun; aşağılanma ise saldırgan yapar.
Madalyonun iki yüzü var çünkü zenginliğin olmadığı bir yoksulluk düşünülemez.
Sayfa 21 - Ayrıntı Yayınları
Yoksulluğun aşağılayıcı damgasını gıda bankaları da yok edemiyor; aksine, gıda dağıtım noktalarının önündeki kuyruklar; toplumun, sayısı giderek artan yoksullara olsa olsa artık gıdaları layık görmesinin, onların duygularına gerçek anlamda ortak olmayı reddetmesinin bir sembolü haline geliyor.
Sayfa 39 - Ayrıntı Yayınları
Max Horkheimer
"Güzel bir numara: Sistemi eleştirmek hakkını, sistemden avantaj sağlayanlar kendilerine saklı tutuyor. Sistemin dibini tanıma imkanına sahip olanlarınsa öfkeli, kinci ve kıskanç oldukları bahanesiyle kozları ellerinden alınıyor"
Göreceli yoksulluk-kulağa ne kadar da masum geliyor. Sanki Alman yoksullar, aslında gerçek anlamda yoksul değil de, yalnızca daha az varlıklılarmış gibi.
Sayfa 20Kitabı okudu
(..) neo-muhafazakar sosyal bilimci Meinhard Miegel şöyle diyor: "[Zengin ülkelerde] herkes için yeterince yiyecek var, kimse çıplak dolaşmıyor ve herkes başını sokacak bir çatıya sahip. Aynı şekilde herkes eğitim, sağlık ve kültür kurumlarının hizmetlerine ulaşabiliyor. Hiç kimse kelimenin gerçek anlamında yoksulluk çekmek zorunda değil." Bu söylenenlerin hepsi yanlış. Buna rağmen Miegel, Almanya'da yaşayan bir kesimin yoksul olarak tanımlanmasını, "yalnızca sosyal statüden değil, yaşamın en elzem unsurlarından yoksun yüz milyonlarca insanın çektiği gerçek sefaletin saygısızca göz ardı edilmesi" olarak görüyor.
Yoksulluk, farklı ve aynı zamanda yanlış anlaşılmalara yol açabilen ahlak ve duygu yüklü bir kavram: Tek bir "yoksulluk" yok. Yoksulluk bağlı olduğu toplumsal koşullara göre biçimleniyor. Rakamlarla yalnızca belli ölçülerde ifade edilebiliyor.
Sayfa 18 - Ayrıntı Yayınları
Zygmunt Baumann Leben als Konsum isimli kitabında "[Tüketim toplumunun] şaşırtıcı performansı, bireyler arasında uzanan mekanı tüketim malları pazarlarıyla doldurmasında yatıyor; söz konusu mekan, insanları birbirine bağlayan iplerin örüldüğü ve onları birbirinden ayıran parmaklıkların inşa edildiği mekan" diye yazıyor.
İş güvensizliği, ekonomik kriz ve maddi darlıkların sağlık üzerindeki olumsuz etkilerini kanıtlayan pek çok araştırma mevcut. Canını dişine takarak çalışan; ama ne yaparsa yapsın durumunu düzeltemeyen mutsuz bir işçinin kalp krizi geçirme riski kendisiyle yaşıt bir fabrika müdürüne göre üç kat daha fazla. Kalp krizi ve beyin kanamaları özellikle ekonomik krizIerin akabinde artış gösteriyor. İnsanlar işlerini kaybetmekten ne kadar çok korkuyorsa, o kadar sık hasta olarak işe gitmekte.
(..) gıda ticaret zincirlerinin kârının temelinde, ihtiyaçtan fazla üretim ve israf yatıyor. Gıda imalatçıları darboğazların, satış dalgalanmalarının, nakliyat sorunlarının ve başka aksaklıkların dengelenebilmesi için her zaman ihtiyacın yüzde 120'si ile yüzde 140'ı oranında üretim gerçekleştirirler. Yani toplam gıdanın yaklaşık dörtte biri zaten çöp için üretilir.