Ah mutluluk ışığa yaklaşır, biz de herkesin neşeli olduğunu düşünürüz, dedim; oysa ıstırap derinde saklanır, biz de ıstırap yok sanırız.
"Yapmamayı tercih ederim."
Bartleby kalabalıklarla dolup taştığına tanıklık ettiği bir manzaranın büründüğü yalnızlığın yegane bir izleyicisiydi!
Sayfa 38Kitabı okudu
Bartleby'nin yoksulluğu büyüktü büyük olmasına, ama asıl korkunç olan yanı yalnızlğıydı!
Sayfa 38Kitabı okudu
Kardeşliğin melankolisi! Hem ben hem de Bartleby, Adem’in oğullarıydık.
Bağnaz kafaların sürekli baskısı, sonunda daha cömert olanların tüm kararlılığını yer bitirir.
Sayfa 37
Ah, mutluluk ışığı sever, biz de dünyayı şen sanırız; ama sefalet kendini vakurca saklar, biz de sefalet yok sanırız.
Sayfa 23
Vücuduna merhem olabilirdim, ama ona acı veren vücudu değil, kederli ruhuydu ve ruhuna ulaşamazdım.
Sayfa 25
"İşin aslı, galiba o kadar düşük gelirli bir adam aynı anda hem ışıltılı bir yüz, hem de ışıltılı bir ceket sahibi olmaya para yetiştiremiyordu."
Sayfa 8
Hayat vazifelerine çıkmış ama ölüme koşan mektuplar.
... çaresizlik içinde ölümü bekleyenlere af; umutsuzca ölenlere umut; dermansız dertlerde boğularak ölenlere iyi haberler.
... bağnaz kafaların sürekli baskısı, sonunda daha cömert olanların tüm kararlılığını yer bitirir.
Hayır, şu anda hiçbir değişiklik yapmamayı tercih ederim.
Sayfa 90Kitabı okudu
"Bartleby!" dedim yine kibar bir tonla, "Buraya gel, senden yapmamayı tercih edeceğin bir şey istemeyeceğim. Sadece seninle konuşmak istiyorum."
Bunun üzerine usulca ortaya çıktı.
"Söyler misin Bartleby, sen nerede doğdun?"
"Söylememeyi tercih ederim."
Sayfa 54Kitabı okudu