Ölü Adamın Sandığı
Dip. 23.18.32.15
Bazı şeyler bir ilkti
anlatmak için
Canavarıma yenildim
Tutku ve aşk
Bir deri bir kemik
Dalgalar geçiyor
İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin
Unuttu mu bunu acaba herkes
Burak dolanırdı yörelerimde
Miraca yol veren hız üssü idim
Dünyalar arasında bir ruh taşıyan Rahibe Siren. MÖ 480 dolaylarında Xanthus, Türkiye'den Likya mezar kabartması.
Ölüm Kapısı
Ölüm anında, insan ruhu ters bir gebelik yolculuğuna başlar, gebelik aşamalarından geçerek bilinçsiz dişil zihnin en derin ilkel köklerine iner ve bu sayede Büyük Ana'nın Dünya Rahmi ile tekrar birleşir. Oradan,
Rahim Kilisesi: Orijinal Gizem Okulu
Zamanla, yoni'nin kutsal sembolleri, tıpkı Mecdelli Meryem gibi, bir rahim şamanının birçok sembolü, fikri ve aleti için gizlice depo haline gelen İsa'nın sembollerinde yeniden doğdu. Artık Hıristiyanlar tarafından İsa'nın bir işareti olarak kabul edilen kutsal balık, geçmişi birkaç bin yıl
Hayat anlamadan ellerimizden kayıp gidebiliyor. Birkaç gündür bunu annemin ani kalp krizi, anjiyo ve hastane sürecinde daha iyi gördüm. Sevdiklerimizin çaresiz yaşlı gözlerine son kez bakabiliyoruz bazen. Ölüm, ayrılıklar, hastalıklar türlü acılar insan için. Hastanedeyiz ve burda yaşıyor olmasına sevinerek huzurla bir gece geçirebiliyorum. Şükür.
Sabret! Bir gün göklere çekilen perde aralanır
Așikar olur tüm masalsı sırlar
Bir gün hüzün rıhtımından sis perdeleri de çekilir
aradan
Ne göğün maviliği kalır ne de denizin sakinliği
Zaman bile durduramaz hislerini
Kar gibi beyaz sanma bu ihtişamlı yanklyı
Bir gün karanlığı örten perdeler de aralanır
Ve Bir Sakın bir bir basiret gün aiin yalan havnt hayatın sanma makamıdır un an ikiye gözlerin oueerin ötelerin ayiran bir görmediği ardinı ardını gölge görmek gerçeği düşer
hüzünlü çığlıklar ülkesine
Zamanın uçurumunda intihar eden kayip bir yolcu var
içimizde
Ne yolcu kayboldu nede yol değişti
Sadece biz kaybettik...
Alıntı
Kâse Rahim: Yaradılışın Mistik Kadehi
Dişil dinlerin bastırılmasıyla Kâse soylarının kadim öğretileri mit, hikâye ve sembollerde kodlandı, sanat ve mimaride kurnazca gizlendi ve Eski Yolların yerini alan dinlerin katedrallerine oyuldu. dünyanın tekrar Kâse Kalesi'ne girmeye hazır olduğu zaman.
Popüler Kâse efsaneleri, Galce mistik bir kazan bilgisinden ortaya çıktı ve
Biriyle bunca zaman geçirip,
Sonunda onun sadece
Bir yabancı olduğunu idrak etmek...
Ne büyük bir kayıp.
Doğaçlama
Gökyüzündeki yıldızsız bir geceye benzetirdim seni. Sessiz ve karanlık, yıldızların yokluğuyla çaresizce içimde bir boşluk oluşurdu. Ama gel gör ki, gözlerin var. O ışıltılı gözlerin, adeta kayıp yıldızların yerini alıyordu. Seni anlatıyorum bu şiirde, sözcüklerin cilvesinde. Gözlerin, o büyülü gücüyle her şeyi aydınlatıyor, karanlığıma yeniden ışık saçıyordu. Belki eksikti gökyüzünde yıldızlar ama gözlerin var .
Benim kıyamet'im güneşin batıdan doğduğun da değil,
Senin benden kayıp gittiğin gün koptu.
Biriyle bunca zaman geçirip, sonunda onun sadece bir yabancı olduğunu idrak etmek... Ne büyük bir kayıp.
İnsanın tüm güzellikleri eninde sonunda ellerinden kayıp gidiyor geriye sadece el/lerin bile uzanamadığı, uzansa da tutmadığı ruh güzelliği kalıyor. Ne gelecekse ruhun güzelinden gelsin
Zihinde her şeyin bir sonu olduğu kodlanmiştir.
Aksini öğretme çabasi kayip alan sendromuna yol açmaktadir.
Bu sendrom yapisinda, bir kaybetme düşüncesiyle birlikte bundan sonrakileride kazanamayacağim düşüncesi oluşmaktadir.
(düşünce teorisi dersleri) #kitaptayazmaz
kendi denizlerine sığmayan bir can var sende
koparıp çocukluğumdan getirdim sana
sakla bunları kum kadar eski yalnızlıkları
kırık bir mırıldanışla kanayan şarkıları
..
büyük fırtınaların kıyıya savurduğu deniz kabuğusun sen
içinde sakla şu benim yaramaz çocukluğumu
batan gemilerden elime kalan kırık bir ayna parçası
baktıkça yüzümün yarısında senin gülümsemen
..
son sayfaları kayıp bir kitapsın elimde
sen yaz sonunu benim yüreğim kilitli kalsın....