Rauf Bey, prensip sahibi ama kısır görüşlü, Kâzım Karabekir, dürüst ama esneklikten yoksundu. Refet, atılgan ancak ihtiyatsızdı. Ali Fuat'ın elinden iş gelir, ama zekâsı işlek değildi... Ancak aralarında iç ve dış sorunları etraflı biçimde kavrayan, özel bir akıl ve sağduyu karışımına sahip olan tek insan, Mustafa Kemal'di.
Sayfa 202
Kimler yok ki..
Tanıdık yüzler diyemem elbet ama tanıdık kabirler, eserler, ezgiler çıkıyor her sayfada
Sunay Akın’ın Veda filminde hayat verdiği Kazım Karabekir,
Nice okulların isminde yaşayan Mareşal Fevzi Çakmak,
Trabzon Boztepe’de bembeyaz mermer altıgenin ortasında yatan Ali Şükrü Bey,
Giresun Kalesi’nde koca Türk Bayrağı’nın altında saklı gizli
Eğer vatanı biz düşünmez, yaralarını biz bağlamaz, onun istikbalini biz hazırlamazsak bilmeliyiz ki bunları düşünecek hiçbir devletli yoktur!..
Vatan yaralı bir arslan gibi yerlerde çırpınırken bütün vatandaşlarımızı ancak onun ekmeğiyle, onun ruhuyla, onun siyanetleriyle, onun namusuyla yaşayan kardeşlerimizi en derin bir uyku ile görmeye bedel hepsini bir, hepsini beraber görmek ve milletin galebe-i ittihadı önünde zulüm zincirlerinin kırıldığını işitmek isteyelim! Bunun için çalışalım ve hatta icabederse bunun için seve seve ölelim!
Vatandaş!
Otuz bir senedir, fazilet ve hürriyet yerde süründü. Zulüm ve hıyanet bir iklil-i mefharet gibi ümmetin başından taşındı. Çünkü: Evet, çünkü biz o hıyanetin silah-ı gadrini kendi ellerimizle biledik; sükûtumuzla, kabulümüzle, meskenetimizle bugüne kadar bülend-i hürriyeti bilen milletlerde kadınların bile kabul edemeyeceği, tenezzül edemeyeceği bir acz ve zilletle biz bu istibdadı besledik ve büyüttük. İşte bugün namuzumuz ayaklar altında, şan-ı tarih-i ecdadımızı bir paçavra gibi dünyanın enzar-ı tezyif ve tahkiri önünde hakir ve zelil bırakan o zulmün tesiri, o celladın hıyanetidir.
Cami üstüne cami… Saray üstüne saray… Asırlarca bu riyakârlık devam etmiş. Hâlâ da böyle gidiyor. Bir padişah için birçok saray ve birçok eğlence yeri. Sonra milyonla halk için bir şey düşünme.
Sayfa 189Kitabı okudu
Ezberlenmesi de düşünce hassalarımızın azalması için midir?
Sayfa 173Kitabı okudu
Her yere asasım geldi.
Dün ne idik, bugün ne olduk?! Namus-ı tarihimize her gün yeni bir karha-i felâket açan bu meş’um tarz-ı idare ile pek yakın bir zaman zarfında bilsek, ne elim neticelerle, ne acı günlerle karşı karşıya bulunacağız? Bir zamanlar o parlak ve namütenahi kudret ve satvetini Viyana kapılarında, Hint denizlerinde isbat ve ilâ eden atalarımızın evladı olduğumuzu bir parça düşünsek, bir parça bilsek ki bir zamanlar koca bir “Bizans” İmparatorluğu’nu kökünden koparıp atan, Avrupa’nın her köşesinden kabarıp gelen milyonlarca Salibiyûn’un tufan-ı tarruzu önünde arslanlar gibi çarpışan, ancak bir fikri adil ve celadetle kınından çıkan kılıcı önünde dünyanın bütün menfaatlerini, bütün ittifaklarını parça parça yırtan muhterem ecdadımızın kanından vücude geldiğimizi bir kere, ah; bir kere insaf ile mülahaza etsek!
İlk İttihat ve Terakki cemiyetinin kurulmasının unsurlarından biri:
Vatan ve milleti içinde bulunduğu tehlikeli yerden kurtarmak için icap eden her fedakârlığa atılmak.
Sonra halis Mekkeliler Türkler gibi beyaz ve yakışıklıdırlar. Hintliler ve bedeviler çirkin, esmer, zayıf, kara kuru şeyler… Hele Yemen’den gelenler… Başlarında hasır şapkalarıyla hindistancevizi gibi şeyler. Vahşi, korkunç, laf söylesen kılıç veya kargısına yapışır. Bu vahşilerin denizdeki kayıkları da tuhaf.
Sayfa 75Kitabı okudu
Zalimlerin hepsi korkaktır. Zulümlerini tıpkı bir yılan gibi korkak olduklarından yapmaktadırlar.
“Yaşasın hürriyet! Kahrolsun istibdat!..”