Bildiğim bir şey var, hayatı üniversitede öğrenmedim.
Sayfa 93Kitabı okudu
Umudu ceketimin üst cebinde, en fiyakalı yerinde taşıyorum. Kimse fark etmiyor.
Sayfa 73Kitabı okudu
Kötüler hep çirkin olmalıdır değil mi?
Sayfa 90Kitabı okudu
Duygularını saklayamamak ne kadar kötüdür. Bazı insanların yüzü, içinden geçirdiği ne varsa dışarı yansıtır.
Sayfa 65Kitabı okudu
Hayat boğazımda düğümlendi. Sakıncalı tutkularımı mezar taşlarına yazdım. Bu kaçıncı yerlebir oluşu kalbimin?
Bu gece kaç kez doğup, kaç kez öleceğim?..
Sayfa 73Kitabı okudu
İnsanlar geceden kalma yüzleriyle, karanlık şehvetleriyle sabaha nasıl merhaba diyecekler?
Sayfa 79Kitabı okudu
Gözlerimi kapasam ay beni affeder mi?
Sayfa 79Kitabı okudu
Kadıköy vapurunun umursamaz kalabalıklarına atıyorum fişlenmiş bedenimi. Vapurla söyleşiyoruz, yakamozları yudumluyoruz karşılıklı.
Aşka yüz vermiyorum. Son seferi bitiyor vapurun.
Ben son seferimi arıyorum, son hüznümü...
Sayfa 79Kitabı okudu
Yaşamak mı , bir kelebeğin kanatları aşkına?
Ya da ölmek mi, bir ceylanın gözleri uğruna?
Sayfa 79Kitabı okudu
Hangi sokağa girseniz bitti dediğiniz eski bir sayfanın satırlarında bulursunuz kendinizi. Dünde kaldı dediğiniz ne varsa, döndüğünüz her köşe başında karşınıza çıkar.
Sayfa 59Kitabı okudu
Saklamaya çalıştığım şeylerin karşıma çıkması hoşuma gitmiyor. Ve sen beni kötü yakaladın. Defol git!
Sayfa 77Kitabı okudu
Elimden tut yoksa düşeceğim...
Sayfa 55Kitabı okudu
Sokak lambasının odaya vuran yarım yamalak ışığında birkaç dize şiir okurdum yorgun gözlerimle.
Sayfa 85Kitabı okudu
Asra yemin olsun ki insan hüsrandadır...
Sayfa 67Kitabı okudu
Elimden tut yoksa düşeceğim...
Sayfa 55Kitabı okudu