Rüya gibi geliyordu bana, onunla bunca yılın gerçekten geçtiğine inanamıyordum.
Sayfa 215Kitabı okuyor
Hayatın özeti...
İşte arkadaşlar bu iş bu kadar. Üç-beş kazanırsın, üç-beş kaybedersin. Sonunda her şey sıfıra sıfır elde var sıfır.
Saatin akrebiyle yelkovanı yarışıyor sanki. Paravanalarla örtülü pencerelerde gündüz, gece birbirini kovalıyor. Bu düzmece zamanın geçmesiyle herkes birbirine giriyor.
Biliyor musunuz, insan kahkaha atma yeteneğini yitirdi mi dengesinden de olur.
Bu dünya... güçlünün dostum. Varoluşumuz, güçlünün güçsüzü yutarak güçlenmesine dayalı.
Bu defa bilinmedik bir yerlere doğru, sonsuza dek süzülüp gidecekmişim gibi hissediyorum.
Sayfa 184Kitabı okuyor
Ama bu defa korkuyorum, eskiden korktuğum gibi korkuyorum.
Sayfa 184Kitabı okuyor
Kahkahanın neler yapabildiğini unutuyorum bazen.
Sayfa 142Kitabı okuyor
Kahkahasını kaybeden temel dayanağını kaybeder..
Sayfa 113
Bu dünya ...Güçlülerin dünyası arkadaş! Varoluş ritüelimizin temelinde, güçlünün zayıfı yutarak daha da güçlenmesi yatıyor.
Sayfa 106
‘’Biri içeri girse bizim karanlık televizyon ekranına baktığımızı, arkamızda elli yaşında bir kadının bağırıp çağırdığını görse, sıkı düzenden, cezadan söz ettiğini duysa alayımızın keçileri kaçırdığımızı, deli olduğumuzu sanır!’’
Tavuklar, aralarından birinin üzerinde kan gördüler mi başına üşüşüp gaga atmaya başlarlar. Sonunda tavuğu paramparça ederler gagalarıyla. Kavga sırasında kan, bir ikisine daha bulaşır. İlk zavallının işi bitince, sıra onlara gelir. Bu kez kanlanan üç-dört tavuk daha çıkar. Diğerleri onlara saldırır. Bir-iki saat içinde bir kümes dolusu tavuğun öldüğünü görmüşümdür. İnsanı tir tir titreten bir manzaradır. Buna engel olmanın bir yolu var. O da tavukların gözlerini bağlamak. Kanı görmemelerini sağlamak.
Bir numaralı üçkağıtçı olmanın sırrı, yolunacak kazın ne istediğini ve bunu elde etmekte olduğunu nasıl hissettireceğini bilmektir.
Sayfa 125Kitabı okuyor